ANNEME(sizde yüreğinizden geçeni paylaşabilirsiniz:)

Ne kadar sevıyorum senı anne.....
Dunya fanıysede sen sonsuzluksun benım ıiçin görmese gözlerım göz olursun,duyamasam işitirsin.,hıssetmesem anlatırsın,sana borcumu nasıl öderım dedıgımde:annenım senın yavrum, benım parcamsın, borcun bana sevgın olsun, anne olunca sende anlarsın dersın. Belkıde annecıgım sana cok zorluklar yasattım. En guzel saatlerinı benım hatalarımı duzeltmekle gecırdın. Ama ınan annem bende sonsuza kadar bana nasıl baktıysan sana bakmaya hazırım. Ne kadar annenım borcun yok bana desende ben sana ömur bOrcluyum annem. bılıyorum sen bırgun gelecekkı yanımda olmayacaksın. hala bu duygu sarsıyor benı annem. yasayamam sensız. senı öpmek sana dokunmak o kadar guzelkı. elınden yemek yesem su ıcsem ölene dek yanından ayrılmasam. her gunun her gecen huzurla gecsın annem . canımdan öte cansın tombışım annem. ölurum senın ıcın. RABBİM AYIRMASIN BENI SENDEN....

Cevap: ANNEME(sizde yüreğinizden geçeni paylaşabilirsiniz

Akrep ile yelkovanın yorgunluk denen bir düşüncesi olmadan yarışıydı bu geçen zaman. Annemin karnında ilk tekme atışımdan, şu anda günden güne annemin saçlarının beyazladığını gözümde yaş ve suratımdaki tebessümle farkettiğim ana kadar... Hayatını hep 2 kişi olarak yaşamak isteyen birisi... Üzüntümü kendi üzüntüsü gibi sevincimi kendi sevinci gibi yaşayan annem. Zamanın ne kadar insafsız bir öğütücü olduğunu bana sen öğrettin. Daha neler öğrettin. Sen dünyanın en iyi annesi ben ise en iyi evladı. Bilirdimki sen olmasaydın hastalandığımda gecelerce yatağımın yanında bekleyen olmazdı. Kimse 9 ay beni karnında taşıma zahmetine girmezdi. Kimse senin kadar alçak gönüllü olmazdı. hatalarımı affetmezdi. Herzaman arkamda olmazdı. Bir seslenişimde her an yanımda olacağını bilmek ve bu duyguyu hissetmek kimelere nasip olurki? Tek yanlışın bana gerçekmiş gibi anlattığın masallarındı. Hayatı ne kadar toz pembe görmüşüm sayende. Herkesin birbirini sevdiğini, saydığını zannetmişim. Kırmızı başlıklı kızın yaşamadığını, dandini bostan denen şeyin olmadığını, kaf dağının hiçbir coğrafya kitabında yer almadığını çok geç öğrendim. Yaşam değişmiş ve ben büyümüşüm. Yeteneksiz deneyimsiz bir şekilde... Ama sağol annem yine sen varsın yanımda... Bilmem nedendir sokakta oyun oynarken yere düşüp dizim kanadığında o yaramı görmemeni isterdim. O zaman nedeni bilmezdim, şimdi üzülme diye öyle düşündüğümü yeni idrak ediyorum. Bir ara sakalım çıktı, yüzümde sivilceler çıktı, ilk defa saçıma jöle sürdüm ve biriktirdiğim paralarla parfum aldım. Ergenlik denen o hiç sevmediğim döneme girdim. Büyüdüğünü zannedip herkesten küçük olduğunu anlamadığım bir dönemdi. Senin lafını dinlememe dönemi. Ben istediğimi yaparım evresiydi. Ah annem benim ne kadar üzmüşüm seni. Neden belli ettirmedin? Yine şimdi anlıyorum sebebini... Yaşım yavaş yavaş ömrün yarısına yaklaştı. Gün gelecek evleneceğim,gün gelecek hep o arzuladığın torun kucağında olacak. O zaman o torununla her göz göze gelişimde hep senin o masumluğun saflığın temizliğin gelecek. Davranışlarımı ve bakışlarımı senden kopyalayacağım. Neden mi çoçuğumda seni sevdiğim gibi beni sevsin diye... Şu anda insan sevgiden mahrum kalınca anlıyor herşeyi... En kısa zamanda görüşmek üzere anne...


CANBULAT

Cevap: ANNEME(sizde yüreğinizden geçeni paylaşabilirsiniz

Ana başta tac imiş,
Her derde ilac imiş,
Bir evlat Pir olsa da,
Anaya muhtac imiş.
Bütün Türk analarının ellerinden saygı ile öpüyor, Başta Mustafa Kemal gibi bir evlat doğurmuş olan Zübeyde Hanım Annemize, müteveffa annem Münevver Aliye Hanıma ve Mevla’ya kavuşmuş bütün annelere engin rahmet dua ve dileklerimi sunuyorum.
Bülent Baysal

Cevap: ANNEME(sizde yüreğinizden geçeni paylaşabilirsiniz

GERÇEK SEVGİ
Bebeğimi görebilir miyim" dedi yeni anne. Kucağına yumuşak bir bohça verildi ve mutlu anne, bebeğinin minik yüzünü görmek için kundağı açtı ve şaşkınlıktan adeta nutku tutuldu! Anne ve bebeğini seyreden doktor hızla arkasını döndü ve camdan bakmaya başladı.Bebeğin kulakları yoktu... Muayenelerde, bebeğin duyma yetisinin etkilenmediği, sadece görünüşü bozan bir kulak yoksunluğu olduğu anlaşıldı.Aradan yıllar geçti, çocuk büyüdü ve okulda anlaşıldı. Bir gün okul dönüşü eve koşarak geldi ve kendisini annesinin kollarına attı. Hıçkırıyordu.. Bu onun yaşadığı ilk büyük hayalkırıklığıydı; ağlayarak "Büyük bir çocuk bana ucube dedi.."Küçük çocuk bu kadersizliğiyle büyüdü. Arkadaşları tarafından seviliyordu ve oldukça başarılı bir öğrenciydi.Sınıf başkanı bile olabilirdi, eğer insanların arasına karışmış olsaydı.Annesi, her zaman ona "Genç insanların arasına karışmalısın" diyordu, ancak aynı zamanda yüreğinde derin bir acıma ve şefkat hissediyordu.
Delikanlının babası, aile doktoru ile oğlunun sorunu ile ilgili görüştü;
"Hiçbir şey yapılamaz mı?" diye sordu.
Doktor "Eğer bir çift kulak bulunabilirse, organ nakli yapılabilir" dedi.
Böylece genç bir adam için kulaklarını feda edecek birisi aranmaya başlandı.İki yıl geçti bir gün babası "Hastaneye gidiyorsun oğlum, annem ve ben, sana kulaklarını verecek birini bulduk ancak unutma bu bir sır" dedi.
Operasyon çok başarılı geçti ve adeta yeni bir insan yaratıldı. Yeni görünümüyle psikoljisi de düzelen genç, okulda ve sosyal hayatında büyük başarılar elde etti.
Daha sonra evlendi ve diplomat oldu.
Yıllar geçmişti, bir gün babasına gidip sordu: "bilmek zorundayım, bana bu kadar iyilik yapan kişi kim? Ben o insan için hiçbir şey yapamadım..."
Bir şey yapabileceğini sanmıyorum" dedi babası, "fakat anlaşma kesin, şu anda öğrenemezsin, henüz değil..."Bu derin sır yıllar boyunca gizlendi. Ancak bir gün açığa çıkma zamanı geldi..
Hayatının en karanlık günlerinden birinde, annesinin cenazesi başında babasıyla birlikte bekliyordu.Babası yavaşça annesinin başına eline uzattı; kızıl kahverengi saçlarını eliyle geriye doğru itti; annesinin kulakları yoktu.
"Annen hiçbir zaman saçını kestirmek zorunda kalmadığı için çok mutlu oldu" diye fısıldadı babası".. ve hiç kimse, annenin daha az güzel olduğunu düşünmedi değil mi?"
Gerçek güzellik fiziksel görünüşe bağlı değildir, ancak kalptedir!
Gerçek mutluluk, gördüğün şeyde değil, asıl görünmeyen yerdedir...
Gerçek sevgi, yapıldığı bilinen şeyde değil, yapıldığı halde bilinmeyen şeydedir!"

Cevap: ANNEME(sizde yüreğinizden geçeni paylaşabilirsiniz



TUT ELİMİ ANNEM

TUT ELİMİ ANNEMTut elimi annem
Ah annem, canım annem.
Gül bahçesi istemem,
Yüreğini açtın ya
Yeter bana.Güllük gülistanlık benim için hayat...
Ama annem düşündün mü hiç?
Ya yorgun düşerse bu yürek.
Bakmaya bile kıyamadığım
Kokusuna dayamadığım güller
Solarsa bir hazan sabahı ansızın.
Nasıl bakarım anne gökyüzüne?
Dökülürken gözyaşların gökten.
Ve nasıl dayanırım bu acıya?
Dökülen her yaprak yüreğimi yaralarken.
Nasıl bakarım o viran bahçeye?
Bir kıvılcımda, yanar yüreğim.
Ama hiç bir yangın
Senin kadar sıcak değil be annem...
Nasıl da üşürüm sensiz,
Gözümden akan her damlada ne fırtınalar eser,
Ne firari hayallere dalar bu yaşlı gözler,
Ve akan her damla
Haykırır başıboş yalnızlığıma.
Hazan yelleri eserken annem
Bu körpe yüreğimde
Güneş açar mı hiç?
Mis gibi kokan bu menekşe,
Bülbüller şakır mı kahkaha ata ata?
Bahçedeki gülümüz,
Sümbül gibi büker mi boynunu yoksa?
Duyabilir miyim kanat çırpışını Turnaların,
Unutur musun beni annem?
Tembihler misin büyüklerin gittiği her yere gidilmez diye?
Bilirim korkarsın gelirim peşinden diye.
Kaf dağına gider miyiz?
Güler miyiz çatlayana kadar?
Ve ağlar mıyız usul usul?
Gözlerimiz kan çanağı olana kadar.
Annem, canım annem,
Nasıl da kandırdın beni,
Hani gitmeyecektin,
Nasıl bıraktın beni buralarda,
Bu yaban ellerde...
Ne yaparım şimdi ben?
Kan çiçekleri bıraktın Annem ardında.
Ve her gün sulama yarışı yaptığımız Fesleğeni...
Neredesin be annem?
Bak kar yağdı avuçlarıma.
Coşkun seller gibi atıyorsun damarlarımda.
Yüreğimin vazgeçilmez Deltasında
vazgeçilmez bir nehir gibi yani.
Gitme bırakma beni dedim
Gözyaşlarımda uyutur
Göz bebeğimde avuturum dedim.
Ama ne fayda dinletemedim be annem...
Annem canım bi tanem,
Var oluş sebebim, tek gerçeğim,
Gören gözüm, duyan kulağım,
Ne zor şeymiş sensiz olmak,
Ve ne zor şeymiş,
Sensiz coğrafyaların sert iklimlerini tatmak.
Burası bana göre değil
Ben seninle olmak,
Dizinde uyumak,
Sana seni sevdiğimi haykırmak istiyorum.
Ne olur!
Tut elimi annem...
Bir kez daha öp ıslak ıslak...

alıntı...

Cevap: ANNEME(sizde yüreğinizden geçeni paylaşabilirsiniz

Ak saçlı başını alıp eline,
Kara hülyalara dal anneciğim!
O titrek kalbini bahtın yeline,
Bir ince tüy gibi sal anneciğim!
Sanma bir gün geçer bu karanlıklar,
Gecenin ardında yine gece var;
Çocuklar hıçkırır, anneler ağlar,
Yaşlı gözlerinle kal anneciğim!
Gözlerinde aksi bir derin hiçin,
Kanadın yayılmış, çırpınmak için;
Bu kış yolculuk var, diyorsa için,
Beni de beraber al anneciğim!…
Necip Fazıl Kısakürek

Cevap: ANNEME(sizde yüreğinizden geçeni paylaşabilirsiniz




Annem dedi son mektubunda, annem.
Eğer dönemezsem yanına,
Bil ki pembe bulutlardan gülümseyeceğim sana.
Ama sakın ağlama, sakın ağlama annem.
Sakın ağlama ardımdan.

Hani hep derdin ya, sıkı giyin üşütme.
Yalnızlık vurursa, hasret düşerse yüreğine,
Derdini yıldızlara anlat.
İsimsiz bulutlarına sarıl asumanın.
Firari semalarında ışıksız, tutuklu nefesim.
Tek ışığın olacak yansılı seslerinden gecenin.
Gözlerim…gözlerim demiştin..
Dönüşünle düşecek, gökyüzünden gözlerim.

Ağaçlar koşuyor; yollar, direkler uçuyordu sanki.
Yaklaşırken her metresi gurbetin.
Nasıl desem, bir çizgiydi milyonlarca.
Sadece yüzün vardı ufukta, alabora.
Sesin, otobüsün camlarında.
En tenha köşesine kazınmak için beynimin.
Unutulur mu annem, unutulur mu,
Yanağımda soluyan nefesin.

Ana yüreği dedin, duyar dedin.
Dedin ki, yıldızlarla haber sal.
Salladım al mendilimi.
Gördün mü, duydun mu bilemem ama,
Canım bir yaprak dolması çekti ki hiç sorma.
Bir de yaslanıp yanağına, kucağında uyumak.

Hep seni bekledim, gelmedin.
Hep sen vardın son mevsiminde gecemin.
Ve, bütün dalgaları çocukluğumun.
Ardından ağladığım kırmızı balonum.
Ve, utanıyorum, ayıplama sakın.
Bir de Ayşe’min hayali takıldı acılı düşlerime.
Sen bu fırtınaları iyi bilirsin.

Buraları, güz yaprakları gibidir her yanım dağ, taş.
Sardı mı sarar kıskıvrak, tatsız tuzsuz bir yalnızlık. Öyle bir geceydi, gök gürültülü, baykuş gözlü.
Geceyi giyinmişti her yer, zifiri karanlık.
Sadece ulumalar vardı örtülü yıldızlarla.
Gece ürkütücü, gece zalimdi annem.

Bazı anlar ağlamak gelirdi içimden.
Utanır, yıldızlara koşardım.
Elimden başka ne gelir ki!
İşte o gece de öyle yaptım, canım sıkkın.
Ay’ın gölgesinde küçücük bir nokta.
Titreşiyordu adını bilmediğim soğuklarla.
Bir köprü kurdum aramıza.
Döktüm yüreğimde ne varsa, adı Zuhal miydi,
Venüs mü, her ne ise.
O biliyor, son sözüm onda saklı.

Ah annem ah! Bir bilsen yangınımı,
Bir bilsen kör karanlıkta nasıl avlandığımı..
Gökyüzü yas gibi doğuyor yeniden.
Her köşeden uğultular yükseliyor,
Boğuluyorum, nefesim acıtıyor sol yanımı.
Önümden bir ışık süzülüyor, uçsuz bucaksız, bembeyaz.
Gece ayaz, yıldızlar yakın annem.
Bu gece yıldızları yalnız bırakma sakın.

Sözünü tuttum, sıkı da giyindim.
Ama ellerim üşüyor şimdi.
Gözlerimde kalkanlar uçuşuyor.
Sanki.. sanki göğsümde bir yangın var.
Nerden geldiyse kör kurşun, nerden geldiyse…
Anlayamadan…
Saplandı tam ortasına alnımın.
Damlası gibi meteorların.
Sıla hasretinden de beter.

Kol saatime baktım, kararırken gözlerim.
Sanırım, gece yarısını geçmiş olmalı.
Hayal melal dudağımda sigara.
Bağışla annem, yeni başladım da.
Söz olsun, bırakacağım ilk fırsatta.

Bulanıktı her yer, sadece yıldızlar…
Sadece yıldızlar vardı tanığım, bir de,
Işıldayan yapraklar, belli belirsiz.
Korkuyorum annem, korkuyorum çaresizlikten.
Bir de seni görememekten
korkuyorum.

Siz, gecenin sessiz bekçileri.
Yönüm size dönük, size koşuyor ayaklarım.
Bu gece kıpırdamayın bir yere.
Yolumu aydınlatın…yolumu aydınlatın..
Bakmayın tünediğine zeytin ağacının,
En kuytu köşesine umutlarımın.
Bütün ışıkları yakın, bütün ışıkları yakın!

Ben sonuncu değilim bu bayrak için.
Kaç oğul, kaç ana, kaç baba..
Kim bilir daha kaç can koşacak uğruna
Değmez mi annem, değmez mi yoluna..

Şehitler ağlamaz annem, şehit anaları ağlamaz. En güçlü anadır şehidi olan.
Sakın ağlama ardımdan.
Sakın ağlama….sakın ağlama annem…
alıntı

Cevap: ANNEME(sizde yüreğinizden geçeni paylaşabilirsiniz

Annemi özledim...