Ekonomimizin Çöküş Nedeni?

GÜNEŞ DOĞARKEN
Salih Mehmet Ersoy

Bu gün ekonomik sıkıntı içinde bulunuyorsak, bu duruma gelmemizin nedenini, hükümetin icraatlarını irdelemeden bir kanaate varmamız mümkün değildir.
Bilindiği gibi 24 Nisan Annan Planı gündeme geldikten ve Rum tarafının referandumda hayır demesinden sonra ülkemizde inşaat patlaması yaşanmıştı. Ülkemize oluk, oluk para yağmakta, etrafta son model arabaların boy gösterdiği bir ülke durumuna gelmiştik.
Ancak ansızın baktık ki, iktidarda bulunan CTP+ ÖRP hükümeti önce Girne sonra da Karpaz için emirnameler çıkarmış ve bu bölgelerde kalkınmanın yasak olduğu imajını veren kararlara imza atılmıştı.
İşte bu durumu istismar eden Rum tarafı hemen harekete geçmek suretiyle, yandaş AB İnsan Hakları Mahkemesini daha da kullanmak suretiyle bizi bir kaşık suda boğmanın çalışmasına hız vermekten geri kalmamıştı.
Akabinde bilinçli olarak Orams Davasının gündeme gelmesi, Kıbrıs Türk halkı ekonomisine vurulan en büyük darbe olmuş, Kıbrıs Türk Cumhuriyeti’nden ev satın alan yabancı uyruklu insanların uykuları kaçmış ve böylece yeni gelecek olanlara da ne yazık ki kapıyı ardına kadar kapatmış oldu.
Kıbrıs Türk Cumhuriyeti’nin milli gelirinin 4-5 bin dolardan 14 bin dolara fırlamasının hikayesi, Annan Planı sonrası oluk, oluk ülkemize akan paraların bir sonucuydu. Ancak yumurta doğuran kazın başı kesildikten sonra ne yazık ki hem yumurtasız kaldık ve hem de acı acı oturduğumuz evleri AB İnsan Hakları Mahkemesinin vereceğinden emin olduğumuz kararları sonucu bu gün oturduğumuz evlerimizi dahi Rum mal sahibine geri vermek zorunda kalacağımızın endişesini yaşar olduk.
Peki Kıbrıs Türk insanı böylesine bir mengene içine sokulduktan sonra, ülkemizin ekonomisinin tepe takla gitmesi rast gele mi, yoksa yukarıda da ifade etmeye çalıştığım gibi, bilinçli, bilinçsiz yayınlanan Emirnamelerin bir sonucu mu?
Orams Davası gündeme geldiği günden bu güne kadar ne yazık ki ne Cumhurbaşkanımız Sn. Talat ve ne de hükümet edenler, bu Orams davası maskaralığına son noktayı koyma cesaretini gösterememişlerdi. Halbuki vatandaş olarak gerek Sn. Cumhurbaşkanımızdan ve gerekse hükümet edenlerden GÜR BİR SESLE dünyaya şu meajı vermelerini bekliyorduk.
“ Siz böyle bir karar alırsanız ve Güneydeki Rum mahkemelerinin vereceği kararlarla Kıbrıs Türk halkının kaderiyle oynamaya devam edecekseniz, biliniz ki biz bu günden itibaren şartlar ne olursa olsun SÖZDE bir anlaşma için Rum tarafı ile masaya oturmayacağız. Çünkü varacağımız anlaşma nasıl olursa olsun, biliyoruz ki AB İnsan Hakları Mahkemesinin vereceği kararlara boyun eğmek zorunda bırakılacağız. Biz böyle bir rezilliği sineye çekemeyiz” söylense, bu gün ekonomimizin bu noktaya gelemsi asla mümkün olmazdı.
Sonra şu Lokmacı Barikatını da düşünmeden edemiyeceğim. Biz Lokmacı Barikatını acaba Türk halkı Rumlar tarafından istismar edilsin ve maddi yönden soyulsun diye mi açılmasına razı olduk. Bu gün üreticimiz ürettiği patatesi Güney Kıbrıs’a satıyorsa ve Rum da aldığı patatesi Avrupa’ya veya dış ülkelere gönderiyorsa, bunun anlamı, Rum limanlarının yasal olduğunu kabul ettiğimiz anlamına gelmiyor mu? Yani daha açık bir ifadeyle Rum Yönetimine yama olmayı kabul ettiğimizin bir göstergesi değil de nedir?
Açık bir ifadeyle şu gerçeği yazmak ve halkımızı aydınlatmak için şunu soruyoruz. Eğer AB hala daha Rum tarafını tüm Kıbrıs’ın temsilcisi gözüyle görmeye devam ediyorsa, o zaman bizim Rum tarafıyla haklarımızın tescil edileceği bir anlaşma yapmamız mümkün mü?.
Daha önce de vurguladığım gibi, bu gün mevcut anayasamız var olduğu sürece, devleti ortadan kaldıracak bir başka anlaşmaya imza atacak olanlar, hem hukuken Anayasamıza göre suçlu ve hem de böyle bir anlaşmayı kabul etmiyecek ve karşı tavır koyacak vatandaşlar için de bir hukuki haktır.
Kimse unutmasın ki halkın refah düzeyi yükseltilmediği, devletimizin bağımsızlığı garanti edilmediği sürece, ekonomimizin rayına oturması asla mümkün değildir. Lütfen kimse bulanık suda balık avlamaya çalışmasın.
Bilmem anlatabildim mi?

Cevap: Ekonomimizin Çöküş Nedeni?

haftada bir kaç bin t.c li inşaat çalışanını sınır dışı edip (toplamda 50-60 bin)iç piyasada para sirkülasyonunu yavaşlatarak devletin katma değer gelirini düşürmek ve ufak çaplı taşeron veya mütaahhitleri sıfıra yaklaştırmak.ondan sonrada ufak marketler kapanıyor diye büyüğünüde kapatmaya çalışmak bu hükümetin marifetidir.bir ülkede üretim sektöründeki işçiyi tasfiye ederseniz tasfiye olursunuz.inşaat sektöründe 10 günlük işe aylık full sigorta isteniyor çalışma izni isteniyor.büyük müteahhit olursan sorun yok.ya küçüksen!?.Öte yandan evinde temizlikçi olarak çalıştırdığı birine hiç sigorta yapmıyor.üstelik önemli biri.merak eden sorsun.söyleyeyim.