ESERİNİ YAŞATMAK İÇİN NÖBETTEYİZ !
Bir türlü inanamıyoruz. O kahraman, büyük Türk’le; ölümü yan yana getiremiyoruz.
Ancak takdir-i ilahi önünde boyun eğmekten başka da çaremiz yok!
Büyük liderler; ancak unutuldukları zaman ölürler. Büyük liderler; emanet olarak geride bıraktıkları, ülküleri, idealleri ve eserleri yok edildiği zaman ölürler.
O nedenle; efsanevi lider DENKTAŞ da; en yakın dava ve mücadele arkadaşı liderimiz Dr.Fazıl Küçük ve diğer yol arkadaşları gibi ölmedi.
Sadece bedeni aramızdan ayrıldı. Ruhu halkıyla birlikte kurduğu DEVLETİMİZİN semalarında uçmaya vardı!
Büyük mukavemetçi, mücahit ve özgürlük savaşçısı DENKTAŞ; Yüce Önder Atatürk gibi ölmedi!
Çünkü; bizlere ve bundan sonraki kuşaklara kutsal bir emanet olarak bıraktığı Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti yaşıyor.
Evet; özgürlükle; egemenlikle ve kurucusu olduğu devletle özdeşleşen DENKTAŞ yaşıyor; yaşamaya da devam edecektir.
Bütün bir halk ve Türk Ulusu olarak yasını tutarken, adeta büyük liderimizi yeniden keşfediyoruz.
Nöbetteyiz! Nöbette olmaya devam edeceğiz.
Ecele teslim olurken; ağzından dökülen "Hristofyas'a söyleyin; burada bağımsız bir Cumhuriyet var" sözlerini; bir komutanın maiyetindeki neferlere verdiği bir emir, gösterdiği kutsal bir hedef olarak telaki ediyoruz.
Dost; düşman; duysun ve bilsin ki; DENKTAŞ ismi; beyinlerimize, yüreklerimize kazınmış bir meşale, damarlarımızda dolaşan asil bir kandır.
Dost, düşman, herkes duysun ve bilsin ki; DENKTAŞ’ın emaneti ilelebet bu topraklarda payidar olacaktır.
O nedenle, nöbetteyiz ve nöbette olmaya devam edeceğiz!...
Büyük dava adamı DENKTAŞ’ın; daha 1943 yılında yazdığı “KİM DEMİŞ” şiirindeki dizeler, bundan böyle de yürüyeceğimiz bağımsızlık yolunda rehberimiz olmaya devam edecektir:
“Kim demiş ki Senin için bu belde de ati yok,
Kim demiş ki bu toprakta Türk oğlunun hakkı yok?
“Bu diyarlar sizin için etmez” diyen cahil kim?
Haykırırım cevap versin, “bizi fazla gören” kim?
EY Türkoğlu bu beldede senin için her şey var,
Bu toprağın her adımı senden bir parça saklar,
Türk kanıyla kızıl güller veriyorken bu diyar,
“ümit yoktur bu belde de Türk’e” kim demiş?
Bu topraklar senin için yeşerirken burada,
Ataların destanları inilderken sularda,
Kim demiş ki yabancısın ey Türkoğlu bu yurtta,
“Bu toprakta emeğin yok, çekil buradan” kim demiş?..
Ey asil Türk; bu sözleri söyleyecek herkesin,
Demir gibi yumruğunu vur başına inlesin,
Bu toprakta atan kalpler nereden gelmiş dinlesin,
“Türk’e yer yok bu diyarda, çıksın girsin” kim demiş?.."
Rauf Raif DENKTAŞ
Halkın Sesi - 03 Nisan 1943