Gecemi Saklıyorum Umuda
Düşler kuruyorum hayaller ülkesinde. Düşler tükeniyor kendimden geçiyorum. Körolası mevsimsiz aşk yaşıyorum. Yaşadığım aşkı tüketiyorum kuraklığın çöktüğü kalpsiz gözlerde. Suskun gecelerime dağılıyor hatırâlar, ümidimi tüketiyorum.
Yaz yaz kalemim. Ben bu satırları daha nasıl dizerim. Sende susma vur teline. Bir şarkı bir şarkı daha Söyleyemediklerim dökülsün ağzından inlet herkesi. Kim geçmedi aşkın çilesinden? Vur teline ağlat dertlileri.İçimi kemiren anılar yanağımı doldururken güleyim, hissedeyim gözlerimde ki rahatlatan irkilmeyi.
Ey sevgili arkanı dönüp gittiğinde unuttunmu geçirdiğimiz günleri? Gözlerime bakıpta nekadar çok seviyorum demiştin, işte sevgin bu kadar gittin, saymadın senin için beslediğim sevgimi.
Hüzün çökerse bir gün bendime.Ve gidiverirse aklım ummadığım hastane köşelerine Bakmam, bakamam yüzüne. Ummadığım dalgalar boğmasa beni karanlık sulara. Ya da küçücük dalgalar birikip köpürmese, susmak bilmeyen senli düşüncelerime. Bakışındaki güzelliğine bitip gitmesem, kendimi bulamadığım yerlere. İnceden düşünüp körelmese duygularım, takmasam artık senin gibilere.
Çal çal vur teline, söyleyemediklerim dökülsün diline.Tercüman olsan nemli gözlere, ayrılamam diyenler şimdi başka ellerle. Çal çal da dağılsın nağmeler, duyulsun vicdanı olmayan kimselere. Bak gene gece çökmüş, hüzünü getirmiş peşinde.
Kimse göremese de dillerinden çıkan notalarını sen çal, umutlarımda tükendi, sevdiğimin sevmeyi bilmediği kalpte. Ama sen çal belki aydınlanır onsuz gecem