Çok eski bir web tarayıcısı kullanıyorsunuz. Bu veya diğer siteleri görüntülemekte sorunlar yaşayabilirsiniz..
Tarayıcınızı güncellemeli veya Chrome kullanmalısınız.
GENÇLİK NEDEN UYUŞTURULUYOR!
Bir ülkenin, bir halkın güvenli geleceği kuşkusuz gençliğin omuzlarında yükselen bir görevdir.
Atatürk’ün Türk Ulusu’nun istiklal ve Cumhuriyeti gençlere emanet etmesi de boşuna değildir.
Ancak gençlerin kendi öz değerlerimiz ve çağdaş değerlerle yetiştirilmesi de devletin bu alanda oluşturduğu politikalara bağlı olduğuna hiç şüphe yoktur.
Peki bugün gençlerimiz iyi yetiştiriliyorlar mı? Milli ve manevi yönden almaları gereken eğitimi yeterince alabiliyorlar mı? Daha doğrusu; ana okuldan başlayan eğitim süreçlerinde çocuklarımıza, her alanda güçlü olacakları ve geleceği kurma noktasında başarı gösterecekleri eğitim veriliyor mu?
Gençler, Kıbrıs üzerinde hesaplar kuran emperyalizmin metotlamaları ve senaryolarına karşı yeterli ve uyanık bir bilinç düzeyine sahip midirler?
Yoksa gençler gözümüzün önünde yabancı güç odaklarının yazdıkları senaryolarda rol almalarına göz mü yumuyoruz?
Toplumdaki eğilimlere baktığımızda neyin ne olduğunu kolayca kavram mümkün!
Gençliğin eğitimi konusunda atılan nutuklarla gerçekleri karşılaştırdığımızda gördüğümüz manzara gerçekten iç açıcı ve güven verici bir manzara mı?
Tüm bu yaşamsal konuları bir kenara koysak bile, gençliği alkol ve uyuşturucu gibi ciddi tehdit ve tehlikeler karşısında ne kadar koruyoruz.
Gençleri bu alanlarda ne kadar eğitiyoruz.
Yasalarda gerekli önlemleri ne kadar alıyoruz?
Toplum, aile ve bireyler bu konulara ne kadar duyarlı?
Bir gerçek varsa; “alkol bağımlılığı veya alkolizmi takip eden evre uyuşturucu alışkanlığıdır.
Kişi belli bir noktadan sonra “kafayı daha iyi bulmak” için;
“Daha az zahmetli” ve “kestirme yol” olarak algıladığı uyuşturucu evresine kayar.
‘İçkinin hammallığı çekilmez, at bir tane hapcık, çek bir nefes gannavuri, bul kafayı, iki saat uğraşmaya değmez’ şeklindeki tehlikeli yaklaşımın gençler arasında iyice yaygınlaştığını duyuyoruz.
Veya ikisi beraber…
Hem alkol, hem uyuşturucu…
At votkanın içine bir hap, çek viskiyle dumanı, tamamdır; diyen gençlerin sayısının da giderek arttığı anlaşılmaktadır.”
Bu saptamaya ne dersiniz?
Peki ya bu görüşleri nasıl göz ardı edebilirsiniz?
“Sigara, alkol, uyuşturucu ve tüm diğer bağımlılık yaratıcı maddeler son dönemlerde en büyük sorunlarımız olarak ortaya çıkmaktadır. Psikolojik hal, bilgisizlik, özenti, bir bahane, merak, moda, çevresel faktörler ve en önemlisi bugün gençlerin içerisinde bulunduğu, geleceğinin belirsizlik hali ve ekonomik bunalım, bağımlılık yapan maddelerin kullanımını yaygınlaştırmaktadır.
Gençlere farklı sosyal alanlar yaratmak, kültürel, sosyal, sportif alanlarda kendilerini göstermelerini, kişiliklerini güçlendirmelerini önemsemek, gençlik merkezlerinin yapımları veya geliştirilmesi, rehabilitasyon merkezlerinin açılması, bilimsel çalışmaların arttırılması ve desteklenmesi, kişilere ve ailelere yönelik eğitimler ve konferanslar düzenlenmesi, bağımlılıkla mücadele eden Sivil Toplum Örgütlerine maddi ve lojistik destek verilmesi, polis örgütünün bu konuda daha etkin ve bilinçli hareketinin sağlanması ve denetimi hükümetin gençlik adına en önemli politikaları arasında olmalıdır.
Bilgi, eğitim ve denetim önemli faktörlerdir. Uyuşturucu maddelerin ülkeye girişinde daha sıkı ve cesur denetimler uygulanmalı, gençliği zehirleme girişiminde olan odaklar süratle tespit edilmelidir. Ticaret yapan ve kullanan arasında ayrım önemsenmeli. Mevzuatta gerekli değişiklikler yapılmalıdır. Kapsamlı engelleyici ve rehabilite edici politikalar uygulanmalıdır. Medyanın özendirici olabilecek her türlü yayınına karşı gerekli denetimler sonucu belki de cezai yaptırım uygulanmalı, televizyon ve gazetelerde özendirici yayından kaçınması için bünyelerinde bu konuda uzman bir kişiyi çalıştırma zorunluluğu getirilmelidir. Ortaokul çağına kadar düşen bağımlılık konusu artık yetkililer tarafından önemsenmelidir.
Yapılmış yasaların ki bunlar reşit olmayan gençlere sigara ve alkol satılması, kapalı alanlarda sigara içilmemesi gibi yasalardır, uygulanmasının denetiminde ayrım yapılmamalı ve aksine denetimler sıklaştırılarak bu bağımlılıklara gençler başlamadan önüne geçilmelidir. Okullarda eğitimcilerimiz ve idari personele sık ve yoğun bir şekilde eğitimler verilmeli. Öğrenciler üzerindeki gözlemlerini bu eğitimler temelinde yapmalıdırlar”
Evet; geleceğimiz ve her şeyimiz olan gençlerimiz her alanda uyuşturucu illetine karşı savunmasız bırakılırken; güvenli bir gelecekten söz etmek mümkün mü?
Yoksa özendiğimiz Avrupa ve benzeri ülkelerdeki gençlik gibi bir gençlik mi istiyoruz?
Ben şahsen bunu merak ediyorum!