HAZAN Ve HÜZÜNLÜ Duyguları Sevenlere...

BURLAHATUN

Yasaklı Üye
Katılım
21 Tem 2008
Mesajlar
5,116
Tepkime puanı
1
Puanları
0
Konum
TÜRKİYE
ngvngngcustom2pe1.jpg
 

BURLAHATUN

Yasaklı Üye
Katılım
21 Tem 2008
Mesajlar
5,116
Tepkime puanı
1
Puanları
0
Konum
TÜRKİYE
Aldanma çocuksu masum yüzüne
Mutlaka terk edip gidecek bir gün
Kanma sever gibi göründügüne
Seni sevmiyorum deyip gidecek bir gün

[FONT=Trebuchet MS, Arial, Helvetica, sans-serif][FONT=Trebuchet MS, Arial, Helvetica, sans-serif][FONT=Trebuchet MS, Arial, Helvetica, sans-serif]

Sevmek çok güzel aldanmak acı
Ruhunu saracak bir büyük sancı
O durmayan yolcu sen garip hancı
Hesabı vermeden gidecek bir gün
Seni sevmiyorum deyip gidecek bir gün

[FONT=Trebuchet MS, Arial, Helvetica, sans-serif][FONT=Trebuchet MS, Arial, Helvetica, sans-serif]
[FONT=Trebuchet MS, Arial, Helvetica, sans-serif]
Ugruna yılları harcayacaksın
Aşkını ömrünle bir tutacaksın
Ne yazık sonunda aglayacaksın
Gururunu yere atıp gidecek bir gün
Seni sevmiyorum deyip gidecek bir gün
[FONT=Trebuchet MS, Arial, Helvetica, sans-serif]

 

BURLAHATUN

Yasaklı Üye
Katılım
21 Tem 2008
Mesajlar
5,116
Tepkime puanı
1
Puanları
0
Konum
TÜRKİYE
Sevgili Anneciğim,
Ne garip; yeni yeni farkediyorum ki,
çocukları anne olunca çocuklaşıyor anneler...
... Ve insan, zamanın nasıl insafsız
bir öğütücü olduğunu bu rol değişiminde anlıyor.
Eminim karnındaki ilk tekmemden, hatta doktorların
'Bundan sonra ağır kaldırmak yok' müjdesinden
beridir iki kişilik yaşıyorsun yaşamı...

Doğum odasında bir küçük el saçlarına tutununca
değişti herşey ve o el, o saçtan hiç eksik olmasın istedin.
Kimbilir kaç geceyi karyola başuçlarında derin
iç çekişler dinleyip hüzünlenerek uykusuz geçirdin,
kaç emzirme seansında bitkin uyuyakaldın.
O gün bugündür hayatı, bir toprakla çiçeği kadar
ortak üretiyor, tüketiyoruz.
Yolboyu, kusurlarını hiç görmedik birbirimizin,
yeteneklerimizi abarttık karşılıklı; toz
kondurmadık üzerimize, kol kanat gerdik...
Ben dünyanın en iyi evladıydım, sense; tarihin
en iyi annesi... Her çığlıkta
başucumda biteceğini bilmenin güveniyle büyüdüm.
Her derdimde benden çok dertleneceğini bilmenin
o bencil alışkanlığıylaayakta kaldım.

Sevginle donandım...
Ama sonra birden o korkunç çark devreye girdi
ve yaşamın acımasız kuralı işledi ;
Büyüdüm... Senin kollarında 'sen'den habersiz,
bambaşka bir 'ben' çıktı ortaya. Bazen o eski 'ben'e
hiç benzemeyen bir 'ben'... Çünkü farkettim ki,
anlattığın masalların yaşamda karşılığı yokmuş.
Kızlar bir prens umuduyla kurbağaları öpedursun,
ben her yalanda burnumu yokladım.
Şaşırdım. Bostandaki lahanaların,
ısırılmış lahanaların ve benzeri pastoral ninnilerin
modasının geçtiğini gördüm sokakta...

Söyleyemedim sana...
'Yaşamın değiştiğini, eski tecrübelerin artık
eskisi kadar geçerli olmadığını' anlatan kitapları
salonun ortasında açık bıraktım, açıp okuyasın diye...
Her kuşağın o vazgeçilmez ikilemi depreşti yeniden;
'Devir de amma değişti' diye yakınırken sen;
ben ilginle boğulduğumdan dertlendim.
Bir yerim yaralandığında 'Anam görürse
ne kadar üzülür' diye gizlemeye çalışmak
küçük bir çocuk için nasıl bir yüktür bilir misin?
Acından çok onda yaratacağın acı, acıtır canını...

Oysa ne çok acılar paylaştık seninle...
Ve ne çok sevinçler yaşadık beraber...
Nasıl dar günlerde yardıma koşup,
kaç şenliğine ortak olduk birbirimizin?
...Lakin artık kafesten uçma vaktiydi.
'Danaların girdiği bostan'da ayakta kalabilmenin yolu,
tek başına kanat çırpmayı öğrenmekten geçiyordu.

Yargıladık birbirimizi bir dönem...Sorguladık...
...Sen bana eş dost çocuklarını örnek gösterdikçe,
ben seni eş dost ebeveynleriyle kıyaslar oldum.
Sen her sohbete 'Bizim çocukluğumuzda...'
diye başladıkça ben, değişen
takvim yapraklarını koydum önüne...

Nasıl da zalim bir çark bu değil mi?
Doğuyor, doğuruyor ve günün birinde
yuvadan uçacağını bile bile
koca bir ömrü karşılıksız veriyorsun...
Ve hayat birden ıssız bir adaya dönüşüveriyor.
Sonrası kâh bir kapı zili beklentisi,
kâh bir mektup, kâh bir telefon sesi...
Gizliden gizliye özlenen bir torun müjdesi...
Fotoğraflar sarardıkça solan bir yaşam ve uzaklaştıkça
yakınlaştığımız bir mazinin geri dönmez anıları...
Yazılarla konuştuk öyle zamanlarda...Bakışlarla anlaştık.
Ağlaştık birbirimizden gizleyerek acılarımızı...
Bir mimikle özleştik, bir gülüşle kavuştuk.
Ben büyürken seni de büyüttüm.

Şimdi çok daha iyi anlıyoruz birbirimizi...
Çünkü küçücük bir el saçlarımı kavrıyor geceleri...
Karyola başlarında uykusuz geceler geçiriyorum.
Pastoral ninnilerle büyütüyoruz oğlumu;
yalancı çocukların burunları uzuyor masallarda,
öpülen kurbağalar prens oluyor.

...Ve yaşamın değiştiğini, eski tecrübelerin
geçersizleştiğini anlatan kitapları
kaldırıyoruz salondan gizli gizli...
O korkunç çark, acımasız bir hızla dönmeye
devam ediyor. Zaman, öğütüyor kuşakları...
İnsan ancak mahrum kalınca anlıyor
sevginin değerini...
Bense sevginden mahrum kalmaya
fazla dayanamayacağımı biliyorum.

O yüzden bu Anneler Günü'nde
sana upuzun bir ömür diliyorum.
Hem biliyor musun?
'SENİ ÇOK SEVİYORUM'......


Can Dündar

alıntı
 

BURLAHATUN

Yasaklı Üye
Katılım
21 Tem 2008
Mesajlar
5,116
Tepkime puanı
1
Puanları
0
Konum
TÜRKİYE
2n8a04o.gif


Aynada kendimle konuşmaya başlayalı o kadar da yalnız olmadığımı farkettim. Beni
anlayan bir ben oldugunu unutmamalıymışım. Zaten kim yakın olabilirdiki aynalardan
başka bu yüze..
Karardı gündüzler, Üzgün yüzümü göreli, Güneş hiç ugramaz oldu sabahlarıma.
Bulutlar şimşeklere karışıp çıkıveriyor aniden. Seviniyorum.

Hayata dokunan birşeyler var etrafımda diye.. Boşuna. Bütün gürültüler
kızgınlıklarıma.

O kadar da kötü değildi yalnızlık. Alışmış olmalıyımki izinsiz siniyor içerime. O kadar
küstah bir yalnızlık ki bu.. Yalnızlığını kimsenin bilmesini bile istemiyor. Acıtır oldu
canımı.


bir yalnızlığım var sanıyordum. Artık o bile beni istemiyor...


Düşün işte,

Yalnızlık bile benimle yalnız kalamıyor...


Ben alışık olmamalıydım bunlara. Böyle öğretmedim kendime. NE olursa olsun bir
parça bile olsun herhangi bir yerden gülme sebebim olmalı..
zincirhd6.gif

Gülmeliyim..

Ne sebep olursa olsun,
Saçmalayarak gülmeliyim..

Boşvermeyi bilmeliyim.
Bulduysan sende kendinden birşeyler bu yalnızlıkta..
Şimdi sende gül benimle..
zincirhd6.gif

Gülmelisin...
zincirhd6.gif

Neden olursa olsun.
Gül işte nedensiz sebepsiz


Öylesine!!
Belki de DELİCE..


4988246291fp6.jpg
 

BURLAHATUN

Yasaklı Üye
Katılım
21 Tem 2008
Mesajlar
5,116
Tepkime puanı
1
Puanları
0
Konum
TÜRKİYE
sen1.jpg


Varlığınla yokluğun arasında kalmayacağım artık,
....sadece olmayacaksın.
Sensiz kalma ihtimali olmayacak aleyhine kurulmuş cümlelerimin sonunda.
Belki birkaç satır arasında unutulacaksın bir müddet sonra.
İçimden olmayacak, boş bir kağıdın gölgesine sığınmayacak sana sitemlerim.
Hani hep kızardın ya “Konuş konuş konuş” derdin, haykırabilir miyim şimdi korkaklığını.
Bıraktığın bu mavi düşleriyle avunan yalnızlığı, artık sahiplenilmeyecek olmanın burukluğunu yaşarken, haykırabilir miyim dersin,
susar mıyım, gülüp geçer miyim yoksa …?


Aslında alıştırmalıyım kendimi hiç dönmeyecekmişsin, dönülmeyecek bir yerdeymişsin gibi farzetmeli,
unutmalı...
Seni hiç tanımamış gibi yaşamımı sürdürmeliyim.
Var olduğum her yer aşk(ın) şehri olmalı artık,
yeniden sevmenin,
sevilebilmenin yeri her yer, zamanı yaşanan ve gelecek tüm zamanlar olmalı benim için.
Evet, sayfalardan koparıp bir bir savurmalıyım seni yaşanmış tüm zamanlara, uzaklaşan her adımımla hapsetmeliyim bu anılar sokağına.
Kopan takvim yaprakları sensiz geçen günleri saymamalı,
bende yokluğunun güncesini tutmayı artık bırakmalıyım...
Her yeni güne seni getirmedi diye isyan etmemeliyim.
Kabullenebilmeli, hazmedebilmeli, aldırmamalı hatta sana hak verebilmeliyim.
Bu satırlarla büyümeye başlamalıyım,
sırf seni ve çocuklaşan bir aşkı kolayca unutabilmek için.
Zira yoksun....
Sanki benim hiç senim olmamış,
sanki bizi hiç yaşamamışız,
sanki aşk denen o hoyrat şarkıyı mırıldanmış ve sonra yarım bırakmışız gibi.
Artık yeni bir şarkı söylemenin vakti,
Yaşanmışlığına, yitikliğime hiç aldırmadan,


SANKİ BENİM HİÇ SENİM OLMAMIŞ GİBİ...

yorumlaza7.jpg
 

BURLAHATUN

Yasaklı Üye
Katılım
21 Tem 2008
Mesajlar
5,116
Tepkime puanı
1
Puanları
0
Konum
TÜRKİYE
Ben Çocukmuşum...
Ben çocukmuşum o'nun gözüyle
Şimdi sana sesleniyorum iyi dinle
Delicesine sevmek yürek ister,
Benimle delilikte yarışmakda yürek ister,
Derler ya hani; ya adam gibi yada çek git
Ben bunu bile diyemem çünkü; çocuğum
O çocuk ne sensiz nefes alabilir
Nede bir an yaşayabilir...
Yüreğin bulunmaz bir gül bahçesi
Girdim içeri kopardım eri
Benim olduğu yüreğin çaldım seni senden
Sende isteksiz kabul ettin...
Şimdi gül yürekli eşsiz sen,
Bunları düşünen çocuksa
İnadına çocuğum, inadına...
Hemde inadına sevdalı...

Şairi meçhul...sevdalı reis'ten alıntı
 

BURLAHATUN

Yasaklı Üye
Katılım
21 Tem 2008
Mesajlar
5,116
Tepkime puanı
1
Puanları
0
Konum
TÜRKİYE
Konustum, sus dediler..
Sustum, cevap beklediler..
Agladim, gül dediler..
Güldüm, Gamsiz diye seslendiler..
guller1.jpg

Sev dediler, herkesi sev..
Sevdim..Saf bildiler..
b-45096-sevgi.gif

Kirdilar Kalbimi affet dediler..
Affettim, tekrar tekrar sancittilar..

Benimse birtek sözüme sirt cevirdiler..
Hayatin

kurali bu, yanilacaksin, kirilacaksin, üzüleceksin dediler..
karanlik.jpg


Ama hic dedirtmediler..hep dediler..
Birakmadilar, bende diyeyim icimdeki siziyi, sanciyi, kirginligi..
Hep dediler ama dinlemediler..
Aldirmadilar gözyaslarima..
Bense hep Sustum..Sustum..
romantik066bb.jpg

Bugün ise artik dinleselerde konusamam..
Diyecek sözüm, kuracak cümlem, koyacak noktam kalmadi..
bayanpipoyl1.jpg

Ne var ne yok Bogazimda dügümlendi..Yutkundum oracikta kaldi..
Kimseyi kirmamakti, üzmemekti susmamdaki amac..
pic21045pq8.gif

Ama geriye dönüp baktigimda, ben o kadar kirilmisim ki..
Aci bir Gülümseme kaldi benligimden geriye..
Hayat iste :)
 
Üst