Her şeyin Hesabı var,Neden hala günah işlersin??

BİLGE KAĞAN

Dost Üyeler
Katılım
18 Şub 2008
Mesajlar
3,774
Tepkime puanı
1
Puanları
0
Yaş
40
Konum
Kırmızı Benizli,Alın Teri ile Islanmış Vatanımın K
Bir anda uykudan kalktim
çok ilginç bir ışık gördümama odanın ışığı kapalıydı



bir baktım saat 3:30 gece facir vakti
peki gördüğüm bu kadar ışık nerden
-----
birden şaşırıp kaldım baktım ki elimin yarısı duvarın içinde
hemen elimi çıkardım korku içinde oturup elime bakıyordum
tekrar elimi duvara dogru uzattım yine elim duvarın içine giriyordu!!!!!!!!

--
bir gülümseme sesi duydum

Yüzümü kardeşime dogru çevirdim, yatıyordu


korku içinde yatağımdan kalkıp kardeşimi uyandırmaya gittim
ama cevap vermedi
annemin odasına doğru gittim
babamı uyandırmaya çalıştım





birilerinin bana cevap vermesini istiyorum ama kimse cevap vermiyordu







annemi uyandırmak üzereyken, baktım ki annem uykudan uyandı






uykudan uyandı ama benimle konşmuyordu


---
bismillahirrahmanirrahim diyordu ve tekrarlıyordu








babamı uyandırdı, kalk kalk bir bakalım çocoklara dedi annem






şimdi zamanımı bırak uyuyayim yarın ola hayr ola dedi babam






ama annemin israrı üzerine babam kalkıverdi şaşkınlık içerisinde beraber odamıza doğru geldiler



---
başladım bağırmağa, anne, baba ama hiç birisi cevap vermiyordu!!!








annemin elbisesini çekiyor beni dinlemesini istiyordum ama annem beni hissetmiyordu!!!






başladım annemin arkasından yürümeye ta bizim odaya kadar



odamıza girdi ve ışıkları açıverdi
ama benim için fark etmiyordu çünkü benim için her taraf ışıktı





tam o sırada çok ilginç bir şeyle karşılaştım
---
kendi vücüdumu gördim!!!





evet kendi vücüdumu






oturup kendi kendimi seyredıyordum, iki taneydim






kendi kendime soruyordum kimdir bu acaba? Nasılda bana benziyor!!!






başladım kendi kendimi uyandırmaya, bu kabustan kurtulayım diye






ama uyanamadım


---
babam dedi ki bak yatıyorlar işte hadi yerimize gidelim







ama annem sakin olamadı ve benim uyuduğum yatağa doğru gelerek






beni uyandırmaya başladı kalk muhammed kalk bana cevap ver






ama cevap veremiyordu!!!





bir kaç defa uğraştı ama yok. Birden baktım ki babamın gözlerinden yaşlar dökülüyor






o babam ki şimdiye kadar onun göz yaşlarını görememiştim






bağırışmalar başladı oracık yerden .. kardeşim uyandı ve sordu ne oldu?






annem ona bağırarak, abin muhammed olmüş çok acıklı bir şekilde ağlıyordu



---
bağırmalar fazlalaştı






anneme giderek, anne ağlama ben burdayım bak bana!!






ama kimse bana cevap vermiyordu, neden?






oturup bağırmaya başladım, burdayım bakın işte



ama kimse cevap vermiyordu







başladım bağırmaya ya rabbi, ya rabbi ne olur beni bu rüyadan ve olduğum durumdan kurtar



---
uzaktan bir ses duydum ve geldikçede yükseliyordu








bu ses allah’u taalenin bir ayeti idi


((andolsun sen bundan gaflette idin, derhal biz senin perdeni kaldırdık. Bugün artık gözün keskindir))







birden iki kişi beni tuttular, ama insan değillerdi



çok korktum !!




başladim bağırmaya, bırakın beni, siz kimsiniz? Ne istiyorsunuz?







kabire kadar senin gardiyanlarınız dediler


----
ben ölmedim, daha yaşıyorum dedim








neden beni kabire götürüyorsunuz? bırakın beni!! Ben hissediyorum, konuşuyorum ve görüyorum, ben ölmedim



bana gülümseyerek cevap verdiler




dediler ki, ey insanlar sizzler çok ilginç yaratıksınız, sanıyorsunuz ki ölüm hayatın sonudur ama bilmiyorsunuz ki asıl olan sizin yaşadığınız hayat bir rüyadan ibaret olup öldüğünüz zaman uyanıyorsunuz.







beni kabire doğru çekiyorlardı hala




yoldayken baktım ki benim gibi insanlar ve yanlarında da aynı o iki yaratıktan var, kimi ağlayor kimi gülüyor ve kimi ise bağırıyordu



onlara sordum neden böyle yapıyorlar?






dediler ki, bu insanlar şaşkınlık içerisindeler, nereye gittiklerini biliyorlar, kimisi dalalettedir.. korku içinde sözlerini keserek sordum:






ateşe gidiyorlar mi yani?


evet dediler '







konuşmalarına devam ederek, o gülenler ise cennete gidiyorlar






hemen sordum onlara, peki ben nereye gidecem??






dediler ki, sen bazen iyi gidiyordun, bazende kötü



bazen tövbe edip ertesi gün günah işliyordun ve izlediğin yol tam olarak belli değildi







ve hep öyle yitik kalacaksın






sözlerini korku içerisinde keserek sordum:






yani ben ateşemi gidiyorum yoksa?




Onlarda, Allahın rahmeti geniştir ve yolculukta uzundur dediler



---
yüzümü çevirdim korku içerisinde baktım ailem, babam, amcam, kardeşlerim ve akrabalarım hepsi








Bir sandık içinde beni taşıyorlardı



Onlara koiarak gittim ve onlara dedim ki benim için dua edin lütfen






Ama kimse bana cevap vermiyordu


kimi ağlıyordu kimi ise hüzünlüydü






Kardeşime giderek, dikkatli ol dünyanın fitnesi seni kandırmasın






Beni duymasını çok isterdim






O iki melek beni kabirdeki cesedimin üzerine bağladılar



baktım ki babam toprak atıyor üzerime







Kardeşlerim topak atıyor






Ordaki insanlar hepsi üzerime toprak atıyordu



----
dedim ki, ahh keşke onların yerinde olsaydım Allaha tevbe etseydim





dün sabah namazımı kılsaydım






Keşke her gün rabbime dua etseydim






Keşke her gün tevbemi yenileseydim






Keşke kötülüklerden uzak dursaydım






Başladım bağırmaya, ey insanlar dikkatli olun dünya hayatı sizleri kandırmasın


en azından birisinin beni duymasını çok isterdim







Peki sen beni duyuyormusun ???
 
Üst