"İMTİHAN DÜNYASI !"
Mücadele ve ideal adamı, mukavemetçi ve mücahit, devlet kurucusu, efsane liderimiz DENKTAŞ; dünyadaki hayatı bir “imtihan dönemi” olarak görmekteydi.
Ulusal önder; DENKTAŞ’ın hayata manevi yönü ağır basan bir yaklaşımı vardı. Onun bu yöndeki düşüncelerini Sn. Lütfi Özter’in ‘ Ulusal Mücadelede Denktaş’ adlı Haziran 2004 tarihli kitabından öğreniyoruz. Denktaş diyordu ki;
“Mülk süresi’nde ‘O hayatı yaratandır’ buyurulmaktadır. Yani bu dünya denilen geçici alemde bir görevimiz vardır. Bir imtihan dünyasında yaşıyoruz. ‘Bir şeyler yapıyoruz, iyi mi yapıyoruz, doğrusunu mu yapıyoruz, Onun yolunda mıyız?’ Bunları devamlı surette ölçüp tartacak durumumuz da yok. ‘Allah yardımcımız olsun’ deyip yürüyoruz. Öyle yürüdük, öyle geldik. ‘Ölümün bir son olduğuna inanıyor musunuz?’ sorusuna gelince; Kuran-ı Kerimde vaat edilen gerçek dünyaya, ahrete inananlardanım ve orada benim sevdiklerim var, yakınlarım var, gidenler gelmemiş, biz onlara iltihak ediyoruz.
Bu bir iman meselesidir. İnsanın bedenini ve ruhunu Allahu Teâlâ yaratmıştır. İSTEDİĞİ ZAMAN RUHUNU BEDENİNDEN AYIRIR, ÖLÜM BUDUR.
Ancak hiç ölmeyecekmiş gibi bu dünya’ya yarın ölecekmiş gibi ahrete çalış, benim dilimde tespih olan sözlerdendir..
İnsan ölüme Allahına kavuşmaya, hesabını vermeye daima hazır olmalıdır.
Dünya güzellikleri ve dünyevi zevkler bize esas görevimizi unutturtmamalıdır. Esas görev hak yolunda insanlığa hizmettir.
Allahın bize verdiği cennet gibi bir hayatı ne yapıyoruz? Güzelleştirip, Allah’ın şanını yüceltiyor muyuz? Yoksa bir mirasyedi sarhoşluğu içinde para için zenginlik için, etrafı perişan mı ediyoruz?
Onun buyruğunca varız. ‘Gel’ deyince gideriz. Bizi dünya’ya getiren de O. Ruhumuzu bedenden ayıran da O….”O yüce insanın, sabırlı, kararlı, dirençli olduğu kadar iman ve inanç sahibi olduğunu görüyoruz Sn. Özter’in kitabından.
Onun çok genç yaşlardan itibaren Yüce Yaradan’a yürekten iman ve itikadını yine 1942’de yazdığı “HAYATIM” adlı şiirinin dizelerinde de görüyoruz.
Merhum Liderimiz Rauf R: DENKTAŞ’ın dizelerine yansıyan duygularını dilerseniz birlikte okuyalım:
“Bir gün gelip arkadaş ben bir hiç olacağım
Fanilikten kurtulup hakikatlaşacağım
O gün gelince sakın gözün yaşla dolmasın
Hakikatı anla da sevinç olsun her yaşın
Düşün ki biz bu dünyada yalancı bir yolcuyuz.
Bu borcu ödemek için hayatımız ezilir,
En nihayet son saat bir bulut gibi gelir.
Düşün ki; hayatımız bir gün gibi kısadır
Her günün en sonunda gelen bir gece vardır.
İşte sadık arkadaş gece olan ölümdür.
Genç demez, yaşlı demez, sıra bilmez götürür.
Bir gün gelir kardeşim beni yerde bulursun.
Ölüm tatlı bir uyku, ebedi bir rüyadır.
Ebedi istirahat, sessiz sakin bir hayat
Toprak kokan bir yerde saadetten bir yatak
Hatırla hep bunları o gün gelip geçince
Fakat sakın ruhunu kaplamasın işkence.
Çünkü artık mesudum o hakiki dünyada,
Izdırabım neşedir, o deliksiz dünyada….”
Değerli okurlarım, çoğumuz Önderimiz’in Allah sevgisinin derinliğinden uhrevi hayatının zenginliğinden beklide tam haberdar değildik. Yukarıda şiirinden alıntı yaptığım Kurucu Cumhurbaşkanımızın 1996 yılında kaleme aldığı ve 6. Baskısının 2003 yılında gerçekleştiği “KARKOT DERESİ” adlı kitabının okunmanızı haddim olmayarak tavsiye etmek istiyorum.
Şunu da vurgulamadan geçemeyeceğim: Çalışma hayatım devam ederken Başkanı olduğum örgütün yönetim kurulu üyeleriyle zaman zaman O yüce insanı ziyaretlerimizde yakındığı iki temel konudan birisi gençlerimizin Kıbrıs davasını yeterince bilmeyişleri, ikincisi dini konulardaki yetersizlikleriydi. Bu konuda hep “ gün gelecek arkamızdan bir FATİHA okuyacak insanımız kalmayacak” diyerek dini inanç ve itikatla ilgili endişesini vurgulardı.
Geçte Olsa UBP Hükümetinin bir meslek lisemizin bünyesinde ‘İLAHİYAT’ bölümü açması Merhum Liderimizin ruhunu da rahatlatacaktır.