günlerden bir gün kırlangıcın biri bir adama aşık olmuş.ve adamın pencerisinin önünde konup adama şöyle demiş;
ben seni çok seviyorum lütfen pencereyi açıp beni içeri alda birlikte yaşaylım.
adam;
olmaz alamam...sen bir kuşsun hiç bir kuş bir adama aşık olurmu?...demiş.
kırlangıç tekrar;
lütfen pencereyi açıp beni içeri al birlikte yaşarız hem ben sana bir dost ve arkadaş olurum canında sıkılmaz birlikte yaşar gideriz demiş.adama yine;
olmaz alama git başımdan... diye cevap vermiş.
üçüncü ve son defa kuş adamın penceresinin önüne konup adama tekrar şöyle demiş;
lütfen beni içeri al...artık soğuklar başları dışarda kalamam.biliyorsun ben sıcak havalrda yaşayabilirim sadce beni içeri almazsan başka sıcak ülkelere gitmek zorunda kalarım lütfen beni içeri alda burada kalayım.birlikte yemek yer omzuna konar seni neşelendirir sana yarenlik ederim.hem sende benim gibi yalnızsın der...
,adam ona;
git derhal başımdan!ben yalnız kalırım demiş ve kuşu kovmuş...
kırlangıçta bu cevap üzerine üzüntülü bir şekilde uçmuş ve uaklara gitmiş.adam kırlangıc uzaklara gitiikten sonra düşünmüş ve kendi kendine ''ben ne kadar aptal ne kadar akılsız bir adamım,niye kırlangıçla birlikte kalmayı kabul etmedimki?ne güzel birlikte kalırdık demiş.ve çok pişman olmuş. pişman olmuş olmasına ama iş işten geçmiş.kendi kendine nasıl
olsa sıcaklar başlayınca kırlangıcım yine gelir bende onu içeri alır birlikte mutlu bir hayat sürerim demiş.ve pencerisini sonuna kadar açıp beklemeye başlamış.yazın gelmesiyle kırlangıclar gelmeye başlamış.ama onun kılangıcı gelmemiş.yazın soununa dopğru hiç penceresini kapatmadan penceresinin başında baklamiş ama boşuna....kırlangıç yokmuş...gelen kırlangıçalra sormuş ama onun kırlangıcıı gören olmamaış.sonunda bir bilge kişiye halini danışmak ve ondan bilgi almak için gitmiş.bilge kişiye olayı anlattıktan sonr ona şöyle demiş;KIRLANGIÇLARIN ÖMRÜ 6 AYDIR....
hayatta bazı fırsatlar ömründe bir dafe insanın eline geçer ve değerlendirmezsen uçup gider....