Müjde Moiz baban ölmüş
İki Yahudi arkadaş, piyasayı araştırmışlar ve o sene haki renkteki kumaşınmoda olacağını öğrenmişlerdi. Bütün varlıklarını paraya çevirdiler.Piyasadakibütün haki kumaşları satın aldılar. Depoları bu renkteki kumaşlarla doldu ancakkimsenin bu kumaşlara talip olmadığı görüldü. İki kafadar artık iflasın eşiğinegelmişlerdi. Moiz ve Aron dertli dertli oturuyorlardı. Artık bıçağın kemiğedayandığı bir gün kapı çalındı ve içeriye bir albay girdi: "Siz de dedi hakirenkte kumaş var mı?" Kulaklarına inanamadılar. Hemen atıldılar: "Evet albayımvar, gösterelim" dediler. Albay, dikkatle kumaşları inceledi. "Çok beğendim",dedi. "Bu sene askerlere 200.000, subaylara 50.000 adet haki renkte elbiseyaptıracağız. Ancak tabii ki benim tek başıma beğenmem yetmez. Generalimin deoluru lazım. Bana bir parça numune verin. Yarın öğlen 12'ye kadar telgrafçekersem iptal ederim. Eğer telgraf gelmezse kumaşları kesip imalatabaşlayabilirsiniz." O gece bitmek bilmedi. Kimi zaman ümitlendiler, kimi zaman"ya iptal olursa" diye düşündüler. Ertesi gün saat 11, 11.30, 11.45, gözleriyolda, korku ile postacıyı beklediler. Gelmesin diye dua ederek. 12'ye 5 kalapostacı sokağın köşesinden gözüktü. "Belki bize gelmiyordur" diye ümitlendiler.Ancak postacı gelip kapılarını çaldı. Moiz, büyük bir kederle koltuğa çöktü.Aron da çaresiz kapıyı açtı. Postacının elinde bir telgraf vardı. Aron titreyenelleri ile telgrafi açtı, okudu ve sevinçle seslendi:"Müjde Moiz, babanölmüş!.."