Necmettin Erbakan (d. 29 Ekim 1926,
Sinop - ö. 27 Şubat 2011,
Ankara),
Türk siyasetçi,
mühendis ve
akademisyen. 28 Haziran 1996 ile 30 Haziran 1997 tarihleri arasında
Türkiye Başbakanı.
Konu başlıkları
İlk yılları
Sinop Kadı Vekili Mehmet Sabri ile Kamer Hanım'ın dört çocuklarının en büyüğü olarak dünyaya geldi. Anne tarafı
Çerkez[1], Baba tarafı ise, 19. yy'ın sonlarında
Adana'nın
Kozan ve
Saimbeyli bölgelerinde hüküm sürmüş
Kozanoğlu Beyliği'ne dayanır.
[2][3] İlk öğrenimine
Kayseri'de başlamasına karşın babasının tayin olması dolayısıyla
Trabzon'da tamamladı. 1937'de orta tahsile başladığı
İstanbul Erkek Lisesi'ni 1943'te birincilikle bitirdi. Üniversiteye sınavsız giriş hak kazanmış olmasına rağmen sınava girmeyi tercih etti. Erbakan'ın öğrenime başladığı yıl olan 1943'te, öğretim süresi altı yıl olan
Yüksek Mühendis Mektebi üniversiteye dönüştürülerek adı
İstanbul Teknik Üniversitesi (İTÜ) olarak değiştirildi ve öğretim süresi beş yıla indirildi. Bu nedenle Erbakan kendisinden önce okula başlayan öğrencilerle birlikte tahsiline 2. sınıftan başladı.
[2] Teknik üniversitedeki dönem öğrencileri arasında
Süleyman Demirel ve
Turgut Özal da vardı.
İstanbul Teknik Üniversitesi Makine Fakültesi'nden 1948 yılında mezun oldu. Aynı yıl "Motorlar Kürsüsü"nde
asistan oldu (1948-1951). Bu süreçte öğretim üyesi olarak Prof. Dr. Selim Palavan'la beraber motor dersi verdi.
Üniversite tarafından 1951'de gönderildiği
Almanya'da
RWTH Aachen'de (Aachen Teknik Üniversitesi)
doktorasını yaptı.
Klockner Humboldt Deutz AG motor fabrikasına davet edildi.
Alman Ordusu için araştırma yapan DVL Araştırma Merkezi'nde Prof. Dr. Schmidt ile çalışmalar yaptı ve Alman üniversitelerinde
doktorasını verdi.
[4]
1953'te
doçentlik sınavını vermek üzere
Türkiye'ye döndü. 1954'te, 27 yaşındayken
İTÜ'de
doçent oldu. Araştırmalar yapmak üzere altı aylığına tekrar Almanya'nın Deutz fabrikalarına gitti. Mayıs 1954-Ekim 1955 arasında
askerlik yaptı. Tekrar üniversiteye döndü. 1956-1963 arasında 200 ortaklı ilk yerli motoru üretecek olan Gümüş Motor'u kurdu ve motor üretimini gerçekleştirdi. 1965'te
profesör ünvanını aldı. 1967'de
Türkiye Odalar ve Borsalar Birliği (TOBB) Genel Sekreterliği'ne seçildi. Aynı yıl, TOBB'da sekreteri olarak görev yapan
Nermin (Saatçioğlu) Erbakan'la (1943-2005) evlendi.
[5] Bu evliliğinden üç çocuğu (Zeynep (d. 1968), Elif (d. 1974) ve Fatih (d. 1978)) oldu.
Bu dönemde, büyük sanayici ve tüccarlara karşı Anadolu tüccar ve küçük sanayicilerini savunmasıyla dikkati çekti. 25 Mayıs 1969'da
TOBB genel başkanlığına seçildi. Ama
Adalet Partisi (AP) hükümetinin seçimleri iptal etmesiyle 8 Ağustos 1969'da başkanlıktan ayrılmak zorunda kaldı.
[6]
Siyasi hayatı
1969'da
Adalet Partisi'nden (AP) milletvekili aday adaylığı
Süleyman Demirel tarafından veto edildiği için
Konya'dan bağımsız aday oldu ve iki milletvekili seçtirecek oy alarak milletvekili seçildi. 17 Ocak 1970'te 17 arkadaşıyla
Milli Nizam Partisi'ni (MNP) kurdu. Ancak parti
12 Mart 1971 Askeri Müdahalesi'nden kısa süre sonra, "laikliğe aykırı çalışmalar yürüttüğü" iddiasıyla açılan dava sonunda 20 mayıs 1971'de
Anayasa Mahkemesi tarafından kapatıldı
[7]; yöneticileri hakkında ise ceza davası açılmadı. Erbakan, MNP'nin kapatılmasından sonra
İsviçre'ye gitti ve bir süre orada kaldı.
1973 Genel Seçimlerinden önce, Türkiye'ye döndü. Türkiye'ye dönüşüyle ilgili olarak Süleyman Demirel'in liderliğindeki
Adalet Partisi'nin oylarını bölmek amacıyla
Hava Kuvvetleri Komutanı Muhsin Batur ile Orgeneral
Turgut Sunalp tarafından ikna edilerek Türkiye'ye döndüğü iddia edildi.
[8][7] 11 Ekim 1972'de MNP kadrolarıyla
Milli Selamet Partisi'ni (MSP) kurdu. 14 Ekim 1973 seçimlerinde
Milli Selamet Partisi yüzde 12 oy oranıyla 48 milletvekilliği kazandı. Seçimlerden hemen sonra
Bülent Ecevit'in liderliğindeki
Cumhuriyet Halk Partisi'yle (CHP) ile MSP arasında kurulan
koalisyon hükümetinde devlet bakanı ve başbakan yardımcısı oldu. Bu dönemde,
Kıbrıs Harekâtı'nın yapılmasını savundu. Harekâttan sonra adanın tamamının ele geçirilmesini konusunda Ecevit ile görüş ayrılığına düştü. 17 Kasım 1974'de hükümet dağıldı.
Mart 1975'te Adalet Partisi, Milli Selamet Partisi,
Milliyetçi Hareket Partisi (MHP) ile
Cumhuriyetçi Güven Partisi (CGP) arasında kurulan
I. Milliyetçi Cephe Hükümeti'inde devlet bakanı ve başbakan yardımcısı oldu.
1977 Genel Seçimleri'inde
Milli Selamet Partisi'nin milletvekili sayısı yarı yarıya düşerek 24'e geriledi. Temmuz 1977'de AP, MSP ve MHP koalisyonuyla kurulan
II. Milliyetçi Cephe Hükümeti'nde yine devlet bakanı ve başbakan yardımcısı oldu. Adalet Partisi'nin Kasım 1979'da kurduğu azınlık hükümetini dışardan destekledi. 6 Eylül 1980'de partisinin
Konya'da düzenlediği
Kudüs Mitinginin 12 Eylül Askeri müdahalesi'nin sebeplerinden birisi olduğu söylenmiştir.[
kaynak belirtilmeli]
12 Eylül'de bir süre
İzmir Uzunada'da gözaltında tutuldu. 15 Ekim 1980'de 21 MSP yöneticisiyle birlikte 'MSP'yi illegal bir cemiyete dönüştürmek ve laikliğe aykırı davranmak' suçlamasıyla tutuklandı. 24 Temmuz 1981'de serbest bırakıldı. 1983'te hakkında verilen hüküm
Askeri Yargıtay'ca bozulduktan sonra beraat etti.
1982 Anayasası gereğince 10 yıl siyaset yapma yasağı aldı.
6 Eylül 1987 halk oylamasıyla tekrar siyasete döndü. 11 Ekim 1987'de
Refah Partisi genel başkanı seçildi. Refah Partisi'nin
Milliyetçi Çalışma Partisi (MÇP) ve
Islahatçı Demokrasi Partisi'yle (IDP) ittifak kurduğu
1991 seçimlerinde Konya'dan milletvekili seçildi.
Milli Görüş Hareketi'nin tarihindeki en büyük başarıyı elde ettiği
1995 seçimlerinde Refah Partisi, aldığı yüzde 21,37 oy oranı ve kazandığı 158 milletvekili ile birinci parti oldu.
Doğru Yol Partisi (DYP) ile
Anavatan Partisi (ANAP) arasında kurulan kısa ömürlü koalisyon hükümetinin istifasından sonra DYP ile kurduğu
REFAHYOL hükümetinde, 28 Haziran 1996'da başbakan olarak göreve başladı. Koalisyon hükümeti başbakanı olarak görevde olduğu 1996-1997 arası 1 yıllık dönemde
Türkiye ekonomisi %7,5 oranında büyümüş ve Türkiye'nin
GSMH'si Dünya toplamının binde 11,96'sınden binde 12,37'sine yükselmiştir.
[9] Yapılan reformlar arasında, kamu kuruluşları arasında havuz sisteminin kurulması ve gelişmekte olan halkın çoğunluğu
Müslüman ülkelerden 8 tanesini biraya getiren
D8 oluşumu gösterilebilir.
Laiklik ve
Atatürkçülük tartışmaları sonucunda, "post-modern darbe" olarak adlandırılan
28 Şubat Süreci ile Erbakan istifa etmeye zorlansa da bu teşebbüs ilk etapta başarıya ulaşamamıştır (Koalisyon 30 Haziran 1997'ye kadar devam etmiştir). 21 Mayıs 1997 tarihinde Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı, "yasadışı bazı eylemlerin odağı olmaya başladığı ve bazı üyelerinin laik rejimi hedef alan girişimleri" nedeniyle Refah partisi'nin kapatılması için Anayasa Mahkemesi'ne dava açtı. Başsavcı Vural Savaş, dava ile ilgili yaptığı açıklamada partinin "laikliğe aykırı eylemlerin odağı haline geldiğini ve ülkeyi giderek bir iç savaş ortamına sürüklediğini" belirtti. Dava devam ederken Erbakan, başbakanlık görevini Tansu Çiller'e devretmek amacıyla 18 Haziran 1997'de Cumhurbaşkanı
Süleyman Demirel'e istifasını sundu. Cumhurbaşkanı
Süleyman Demirel ise yeni hükümeti kurma görevini,
Doğru Yol Partisi genel başkanı
Tansu Çiller'e değil,
Mesut Yılmaz'a verdi.
55. Hükûmet (ANASOL-D) Mesut Yılmaz'ın liderliğinde
Anavatan Partisi,
Demokratik Sol Parti,
Demokrat Türkiye Partisi koalisyonu ile kuruldu.
Açılan kapatma davası sonunda Anayasa Mahkemesi, 16 Ocak 1998'de Refah Partisi'nin kapatılmasına ve aralarında Erbakan'ın da olduğu 6 kişiye 5 yıl süreyle siyaset yasağı getirilmesine karar verdi. Refah Partisi'nin kapatılma kararından bir ay önce Milli Görüş çizgisindeki
Fazilet Partisi kuruldu, partinin başına önce
İsmail Alptekin, ardından da
Recai Kutan getirildi. Bu dönemde tarafların aksi yöndeki demeçlerine karşın, Fazilet Partisi'nde Necmettin Erbakan'a yakın olan ve "ak saçlılar" ya da "gelenekçiler" olarak tanımlanan kanat ile
Recep Tayyip Erdoğan'ın temsil ettiği kanat olan "yenilikçiler" arasındaki gerilim tırmanmaya başladı.
[10] Kanatlar arasındaki çekişmenin artık görünür hale geldiği 14 Mayıs 2000'de yapılan FP 1. Kongresi'nde, yenilikçi kanadın adayı
Abdullah Gül 521, Recai Kutan 633 oy aldı. Haziran 2001'de Anayasa Mahkemesi'nin Fazilet Partisi'nin kapatılmasına karar vermesinden sonra kurucusu olduğu
Milli Görüş Hareketi bölündü. Erbakan'ın desteklediği Milli Görüş'çü (gelenekçi) kanat
Recai Kutan başkanlığında
Saadet Partisi'ni (SP) kurarken, "yenilikçiler" ise Recep Tayyip Erdoğan liderliğinde
Adalet ve Kalkınma Partisi'nde örgütlendiler.
Erbakan, "
Kayıp Trilyon Davası" olarak bilinen -Refah Partisi'nin 1998 yılı kesin hesaplarındaki partiye ait yaklaşık 1 trilyon TL'nin harcanmış gibi gösterilmesi- davada, Ankara 9. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından 6 Mart 2002'de "özel evrakta sahtecilik" suçundan 2 yıl 4 ay hapis cezasına mahkum edildi.
[11] 2002 Genel Seçimleri'nden Konya'dan bağımsız milletvekilliği adaylığı başvurusu
Yüksek Seçim Kurulu (YSK) tarafından reddedildi.
[12] 5 yıllık siyasi yasağı Şubat 2003’te sona eren Erbakan, 11 Mayıs 2003’te Saadet Partisi Genel Başkanlığına seçildi. 3 Aralık 2003'te hakkındaki mahkumiyet kararı
Yargıtay tarafından onandı.
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı, "Kayıp Trilyon Davası"nda mahkum olan ve mahkumiyet kararları kesinleşen Erbakan dahil 6 kişinin parti üyeliğinden çıkarılması ve parti organlarındaki görevlerine son verilmesini isteyince Erbakan, 30 Ocak 2004’te Saadet Partisi Genel Başkanlığından ve parti üyeliğinden ayrıldı.
[13]
Aldığı sağlık raporu doğrultusunda infazı ertelen Erbakan’ın "Kayıp Trilyon Davası" nedeniyle aldığı hapis cezası
Türk Ceza Kanunu’nda (TCK) yapılan değişiklik uyarınca Nisan 2008'de
ev hapsine çevrildi. Erbakan ev hapsini çekerken
Adli Tıp Kurumunun ‘sürekli hastalık’ raporu doğrultusunda Cumhurbaşkanı
Abdullah Gül tarafından 19 Ağustos 2008’de affedildi.
[14]
17 Ekim 2010'da tekrar
Saadet Partisi'nin tekrar genel başkanlığına seçildi. Sağlık durumu giderek kötüleştiği halde vefat ettiği güne dek kurmaylarıyla parti ve ülke meseleleri hakkında görüşmelerine devam etmiştir.
Vefatı
Necmettin Erbakan'ın
Merkezefendi Mezarlığı'nda bulunan kabri
19 Ocak 2011'de ayağında nükseden damar iltihabı rahatsızlığı sebebiyle hastanede yoğun bakım altına alınarak bir süre tedavi görerek taburcu edilmesinin ardından, kısa süre sonra solunum ve kalp yetmezliği rahatsızlığı sebebiyle kaldırıldığı
Ankara'daki Güven Hastanesi'nde yoğun bakım altında uygulanan tüm tedavilere rağmen solunum yetmezliğine bağlı, kalp ve çoklu organ yetmezliği sebebiyle 27 Şubat 2011 sabahı saat 8:50'de doktorlarının muayenesi esnasında koroner arter rahatsızlığı sonucu şuurunu yitirerek komaya girmiş, saatler aynı sabahın 11:40'ını gösterirken doktorların tüm müdahaleleri ile yaşamsal işlevlerinin desteklenmesine rağmen yaşamını yitirmiştir.
[15]
Vasiyetine uygun olarak resmi devlet töreni tertip edilmemiş ve 1 Mart 2011 Salı günü önce Ankara'da
Hacı Bayram Camii'nde sabah namazına müteakip cenaze namazı kılındıktan sonra, cenazesi İstanbul'a getirilerek öğlen namazını müteakip
Fatih Camii'nde kılınan cenaze namazı sonrasında
Zeytinburnu Merkezefendi Mezarlığı'na defnedilmiştir. Mezarına, sevenleri tarafından Türkiye'nin çeşitli bölgelerinden getirilen topraklarla birlikte
Kudüs,
KKTC ve
Boşnak lider
Aliya İzzetbegoviç'in mezarından getirilen topraklar serpilmiştir.
Cenaze merasimine Cumhurbaşkanı, Meclis Başkanı, Başbakan, Genel Başkanlar, Bakanlar, Milletvekilleri,
Türk Silahlı Kuvvetleri Mensupları, Büyükelçiler, Belediye Başkanları, partililerin yanı sıra 60 ülkeden cemaat ve hareket liderleri ile temsilcileri katılmış, cenaze namazı iki milyonu aşkın kişi tarafından kılınarak, naaşı aile kabristanın da bulunduğu
Merkezefendi Mezarlığı'na defnedilmiştir.
[16]
Kültür Merkezleri
İstanbul'un
Beykoz ilçesinde
Necmettin Erbakan Kültür Merkezi bulunmaktadır.
İstanbul'un
Ümraniye ilçesinde
Prof.Dr. Necmettin Erbakan Kültür Eğitim ve Sosyal Hizmet Merkezi bulunmaktadır.
Ankara'nın
Mamak ilçesinde Prof.Dr. Necmettin Erbakan Kültür ve Kongre Merkezi bulunmaktadır. .
[17]
Üniversite
Konya'da
Necmettin Erbakan Üniversitesi bulunmaktadır. Selçuk Üniversitesi'nin bölünmesi ile Konya'daki 2. devlet üniversitesi olarak öğrenime devam etmektedir.
[18]
Dış bağlantılar
Kaynakça
- ^ 13 Aralık 2010 - Aksiyon dergisi röportajı “Bir yanımız anne tarafından Çerkez
- ^ a b Soner Yalçın, Erbakan, Kırmızı Kedi Yayınevi, Şubat 2013. ISBN 978-605-5340-86-5.
- ^ Paşadan Necmettin Erbakan'a ağır itham, gazete5.com
- ^ Prof. Dr. Necmettin Erbakan (1926-2011):Akademisyen, Siyasetçi ve Devlet Adamı
- ^ Erbakan'ı Nasıl Bilirdiniz?, bianet.org/
- ^ Saadet Partisi Resmi Web Sitesi.
- ^ a b Milli Görüş Partileri Tarihi
- ^ 3 darbe 1 cenaze
- ^ http://www.ggdc.net/Maddison/Historical_Statistics/horizontal-file_03-2007.xls
- ^ Kasımpaşalı Tayyip, nasıl Tayyip Erdoğan oldu, hurriyet.com.tr.
- ^ http://webarsiv.hurriyet.com.tr/2002/03/06/96646.asp
- ^ http://www.radikal.com.tr/haber.php?haberno=223232
- ^ Yeni Şafak Gazetesi Haberi.
- ^ Kayıp Trilyon Davası.
- ^ Yeni Şafak Gazetesi Haberi.
- ^ http://www.haberpan.com/haber/erbakanin-naasi-merkez-efendiye-goturuluyor
- ^ Mamak Belediyesi
- ^ [1]
http://tr.wikipedia.org/wiki/Necmettin_Erbakan