Neyzen Tevfik

Nokta

Şu yola kırk senedir attım adım,
Daha hâlâ beni ben anlamadım.

Aklımın erdiği bir şey varsa,
Fikrim eb’ad-ı hayâli yarsa

Cezr-ü medlerle, ebedle ezele
Varmış olsam o reh-i lem-yezele.

Bana rehber olacak şû’le, adem,
Ademin şû’lesi hiçî der isem

Bunca varlık ki benim meşhûdum
Nur-ı aşkınla bütün mescûdum.

Ve ademden edişim acze rücû,
Saçıyor pîşîme milyarla tulû.

Her tulû’un şeb-i bîdârından,
Şu fezâüâ-yı hafâ-bârından.

Yağıyor bunca serâir güneşi.
Yakıyor aczimi hayret ateşi.

Aczimin de buna âciz kalışı,
Der demez meselenin geldi başı;

Halleder noktayı aklen, hissen,
Bunu tekrar okuyup dikkat eden.

Tıp Fakültesi Hastahanesi-Haydarpaşa,1337

Neyzen'İn Şarkilarindan

Derdinle gönül derdime dert katarak her gün
Neşe ile avundum da gönül gülmedi bir gün
Çılgın geçecek sandığım hep günlerim ölgün
Yadınla harap, dert ile ortak gönül her gün

Deli gönlümü sana verdiğim akşam
Kanmadan zevkine geçti de akşam
Şimdi viran kalan o bahçelerde
Derdi verir gönlüme, derdin her akşam

Gitti gelmez gönül virane kaldı
Ne sabr u mecal var, ne takat kaldı
Yadınla teselli bahane kaldı
Gitti gelmez, gönül virane kaldı.

EŞŞolu

Ne için boş durursun
Çalış eşşolu, eşşolu
Yiyecek yok mu dedin ha
Alış eşşolu, eşşolu

Anırıp durma çemende
Ara bul ilim ile fende
Olma bir .... sen de
Karış eşşolu, eşşolu

Uyuyan menzili bulmaz
O balın gülleri solmaz
Topal eşşekle olmaz
Yarış eşşolu, eşşolu

Bırakıp kîl ile kâli
Unutup ol emr-i muhali
Sana dargın ise vali
Barış eşşolu, eşşolu.

KoŞma

Hicrân kucağında tuttuğun sırdaş,
Çağlamış, bulanmış, durulmuş olsun,
Sözüne, sazına güven de yanaş,
Kulağı ezelden burulmuş olsun.

Boş kafa gezdiren seyyahlar gibi
Keşkülünün delik çıkmasın dibi,
Ârifden anlasın seçsin garibi,
Hakiykat yolunda yorulmuş olsun.

Taban tepmiş olan hak kervânında,
Dostunu konutlar tatlı canında,
Koçlar gibi duran pir meydanında,
Aslanlar yurdunda kurulmuş olsun.

Gel dese de bakmanakas aşına,
Bir fırsat arar da kakar başına,
Dostun namerd dehrin mihek taşına,
Felâket pazarında vurulmuş olsun.

Duysun aşkın elindeki rebâbı,
Okunsun, alnında çille kitabı,
Neyzen gibi günahının hesabı,
Mezara girmeden sorulmuş olsun.

Çemberlitaş, 1908

Neyzen Tevfİk

ALLAH rahmet eylesin abi.tevfik abimizde her zamanki gibi vatan sevdalılarının akıbeti olan (kel ölür sırma saçlı olur ,kör ölür badem gözlü olur) akıbetine ugramış.şiirleri çok güzel abi .emegine saglık.

Cevap: Neyzen Tevfik



ANLADIN MI?
Hicran destanını kendinden oku,
Mecnundan duyupta rivayet etme,
Aşkın leylâsını gördünse söyle,
Söz temsili bulup hikâyet etme,
Yüz bin leylâ doğar âlemde her gün,
Senin aradığın zevk, safa, düğün.
Tutacağın işi önden düşün;
Daha ilk adımda nedamet etme.
Sevdanın önünde pek güvenilmez,
Tutuşursan eğer kolay sönülmez.
Bu yolun hükmüdür geri dönülmez,
Canına kıymazsan seyahat etme.
İyi bak kabına olmasın delik,
Boşuna taşırsın gider gündelik.
Ânında ölmedi, ettiğin iyilik,
Alem duysun diye inat etme.
Kâbe’den maksadın varmaktır yara,
Kör gibi tapınma, kuru duvara,
Hızırı istersen kendinde ara,
Bulamadım gibi rezalet etme!
Muhabbet herkesin aklını çelmez,
Gönül viranesi kolay düzelmez,
Alemden çekinme bir zarar gelmez,
Sen kendi kendine hiyanet etme.
Sen, şatır gönlüne hicran dolmasın,
Gençliğin gülseni gamla solmasın,
“Neyzen” gibi aklın yarda olmasın,
Özründen çok büyük kabahat etme!
Tıp Fakültesi Hastanesi 1337



Çok güzel bir çalışma olmuş..GÖKTÜRK sayende NEYZEN TEVFİK KOLAYLI'yı daha iyi tanımış olduk...Çok teşekkürler kardeşim

Cevap: Neyzen Tevfik

Neyzen Tevfik- Saba Taksim

http://www.kultur.gov.tr/Genel/medya/muzik/muzik_kulturu/osmanli/saba_taksim.mp3

Cevap: Neyzen Tevfik

Ne ararsın Tanrı ile aramda

Sen kimsin ki orucumu sorarsın?

Hakikaten gözün yoksa haramda,

Başı açığa niye türban sorarsın

Rakı, şarap içiyorsam sana ne.

Yoksa sana bir zararım içerim.

İkimiz de gelsek kıldan köprüye

Ben dürüstsem sarhoşken de geçerim.

Esir iken mümkün müdür ibadet?

Yatıp kalkıp Atatürk'e dua et.

Senin gibi dürzülerin yüzünden,

Dininden de soğuyacak bu millet

İşgaldeki hali sakın unutma,

Atatürk'e dil uzatma sebepsiz.

Sen anandan yine çıkardın amma,

Baban kimdi bilemezdin şerefsiz

NEYZENİN EN SEVDİĞİM ŞİİRİDİR ATATÜRKÜ SEVMEYENLERE. not abi sakıncası yoktur inşallah ekledim ama