Peki ya "öteki" gazeteciler!?
Yerkürede hiçbir meslek gazetecilik kadar karışık ve çelişkili değildir. Gazetecilik dünyanın en ilginç ve en çelişkili mesleklerinden biridir. Mesleki anlamda kendi içinde büyük bir ikilem taşır.
İyiyi ve kötüyü,
Doğruyu ve yanlışı.
Bir meslekten çok, baskıcı sosyal norm ritüelleri açısında dinsel bir aidiyeti çağrıştıran bu özelliği yüzünden "O"na bir kutsallık anlayışıyla baktım. Vatanseverlik.
Buna rağmen,yıllarca bu çelişkiyle nasıl yaşadığını merak edip durdum.
Bir gün yazmaya karar verince de,çelişkilerin nedenselliği üzerine çok daha kafa yormaya başladım.
"O"nu anlamaya çalıştım!
Gazetecilik,ülke ve halk yanında olduğunuz zaman aslında kutsal sayılabilecek bir meslekti.
Şüphesiz bir çok iyi ve önemli özeliğinin yanında,hiç bir meslekle mukayese edilmeyecek kadar vahşi özellikleri de vardı.
Gazetecilik siyasi iktidarların hem baş belası,
Hem bir "can simidi" idi.
Hem tehlikeli bir iş,
Hem çelik bir kalkandı.
Hem köşeyi sağdan dönmenin yolu,
Hem hesap sormanın vatanseverliği..
Kısacası gazete ve gazeteci çok şeydi.
Bir anlamada sömürüyü baskıyı ve her türlü yasadışlığı halka ulaştırdığı için,
Halkın gözü,
Kulağı,
Ve yüreğiydi.
Aynı zamanda iyi bir vatansever militan,
Gerektiğinde faili meçhule giden,
Gerektiğinde cezaevlerine giren,
Savaşın ortasında kurşun yiyen
Ekonomik olarak bağlı olduğu güçlerin emrine girmeyi reddeden,
Bunun için gerektiğinde işsiz kalmayı göze alan,
Başkalarında PARA VE PAHALI HEDİYELERİ kabul etmeyen,
Ve ne pahasına olursa olsun,halka doğruları vermeyi kendine ilke edinen kişiydi aynı zamanda gazeteci.
Diğer yandan halktan gerçekleri saklayan,
Yalan söyleyen,
Beyin yıkayan,
Emperyalizmin piyonu,
Sermayenin maşası,
Halkı kandırmanın aracıydı "gazeteci"
Daha bitmedi,
Şantaj ve hile ile herkesten para sızdıran,
Bir haydut gibi sağa sola saldıran,
Demokrasi adına(!)ülkeyi satmayı planlayan,
Gerçeklerden çok,çıkarlarını esas alan kişiydi "gazeteci"!
Peki gerçekten böyle miydi bütün gazeteciler?
Hayır!
Onların da iyisi ve kötüsü vardı.
Yerel gazete ve gazetecilere gelince,
"O"nlar idealistti
Amatör ruh idealist olmak zorunda!
Çünkü amatör ruhlar suç ve suçluyu sevmez.
Onu övmez!
Gerçi çığırtkanlık bakımında "büyük basın"dan daha gürültücüdürler, ama daha yüreklidirler.
Bazen "Büyük gazeteci" lerin bile başaramadığı şeyleri başarırlar.
Buna rağmen bazı web siteleri,ya da sözüm ona kendini "gazeteci" olarak adlandıran,"basın mensubu" sıfatını yakıştıran bazı kişiler,daha yolun başında iken ,üç beş kuruşa elindeki bütün silahları ve savunma araçlarını haraç mezat satarak teslim olduklarını biliyoruz,görüyoruz!
Düşürülmüşlük ve düşkünlük psikolojisiyle,haber ve yorum yapma yetisini yitirmiş birer ucube olarak yaşamayı göze alan bu kişiler,artık bir "gazete" ve ya "gazeteci" değiller.
Korkak,
Düşkün,
Güce tapan,birer zavallıdan öteye geçemezler
Gerçi o Çığırtkan ve özellikleri her fırsatta açığa çıkar.
Kendilerini savunmak için baş vurmayacakları yöntem yoktur.
Yani kısacası yoksul halkı cehennemde tutmakla görevlendirilmiş ve başını kaynar kazanda kaldıran herkesi eteklerinden tutarak aşağı çeken,birer zebaniden başka bir şey değildir "gazeteci"!
Peki ya "öteki" gazeteciler!?
Miktat Algül
Gazeteci-Yazar