Peygamberimizin büyük asker olduğu, dolayısiyle askeri birliklerimizin de bu anlamda peygamber ocağı olduğu düşüncesiyle, vatan ve millet uğruna, canını ve kanını seve seve feda eden kahraman askerlerimiz MEHMETÇİK adıyla yüceltilmektedir. Vatani görevini yapan, görevini yaparken şehit olan her mehmetçiğimizin de anası anamız, babası babamız, kardeşleri kardeşlerimiz sayılmalıdır.
Vatani görevini yapan mehmetciğin anasının, babasının, kardeşinin, eşinin hatta nişanlısı veya sevgilisinin kendisini ziyaret etmesi halinde görüşebileceği yer nizamiye kapısıyla sınırlandırılmamalıdır. Bu sınırlandırma ikinci derece yakını olan dost ve aşkadaşları için olması makul karşılanabilir. Vatani görevini yapan mehmetçiğin görev yaptığı mekanlar, ortamlar anası, babası, eşi ve çocuklarına da gösterilmeli, peygamber ocağındaki hava onlara da hissettirilmelidir. Evlatlarının, eşlerinin nasıl bir ortamda görev yaptıklarını görmenin huzurunu ve gururunu yaşamalıdırlar. Hatta bazı eğitimlere mehmetcik ailelerinin de izleyici olarak katılımları sağlanmalıdır. Kendilerini görüşmeye gelen tutuklu yakını gibi hissetmemelidirler.
Amaç Ordu-Millet bağlarını güçlendirmektir. Ordu peygamber ocağıdır ifadesi kafi gelmemektedir. Bu bağın daha da güçlendirilmesi için bir takım etkinliklere acil ihtiyaç vardır.
Emekli olsun veya olmasın her subay astsubayımız daima babacan tavırlarıyla yol gösterici ve örnek kişi olmalıdır. Her Türkün asker doğduğu ve birbirinin silah arkadaşı olmalarının çok çok ötesinde kardeşi, anası, babası olduğu gerçeği asla gözardı edilmemelidir.