Çok eski bir web tarayıcısı kullanıyorsunuz. Bu veya diğer siteleri görüntülemekte sorunlar yaşayabilirsiniz..
Tarayıcınızı güncellemeli veya Chrome kullanmalısınız.
SAYGI VE ÖZLEMLE ANARKEN
Geçtiğimiz son günlerde, toplumumuza ve Kıbrıs Türk Milli davasına hizmet eden önemli kişileri ölüm yıldönümlerinde andık…
Örneğin, henüz çok genç yaşta ve Kıbrıs Türk Halkına daha verecek çok hizmetlerinin bulunduğu bir dönemde aramızdan ayrılan Milletvekilimiz, Bakanımız ve UBP Genel Sekreteri Sayın Salih Miroğlu’nu andık…
Salih Miroğlu asla unutamayacağımız, sevdiğimiz, saydığımız bir dostumuzdu. Onu sevgi ve rahmetle anıyoruz, yattığı yer Nur olsun…
23 Kasım, tükenmez enerjisini birçok dalda halkına hizmet için kullanmış bir büyüğümüzü ebedi mekânına bıraktığımız gündür…
O, bir öğretmen, bir izci lideri, bir okul müdürü, bir TMT mensubu ve sarıldığı her görevi büyük bir şevk ve istekle en iyi şekilde yapan bir mücadele ve hizmet gönüllüsü idi…
O, benim de, ortaokul öğrencilik günlerimden başlayarak;
Öğretmenim olmuş,
Direniş ve mücadele günlerinde mücadele arkadaşımız olmuş,
Öğretmenlik yıllarımda meslektaşım olmuş,
Uzun yıllar birlikte olma onurunu yaşadığım,
Sevgili Hocamız Sayın Ahmet Tansel’di…
Bugün onu ölümünün 15. yılında sevgi, saygı ve özlemle anıyoruz…
Bu kadar yakından tanıdığım, saygı duyduğum ve sevdiğim için onu kaybetmek bende büyük acılara vesile oldu…
Onu sevgi, saygı, özlem ve Rahmetle anıyorum, yattığı yer Nur olsun…
Eşine, çocuklarına ve torunlarına sabırlar dilerim…
Eşi, çok sevdiğim ve saygı duyduğum Sayın Nezihe Tansel Hanım’ın ifadelerine göre: “Ahmet için görev, ailesinden önce geliyordu. Örneğin, çocuğumuzun doğumundan daha birkaç hafta geçmeden; bizi köyüm Tatlısu’ya bırakarak Vatan görevini ifa etmek için Lefkoşa’ya dönmüştü. Onu bir daha, uzun bir zamandan sonra görebilmiştik. O hep ya kamplarda ya da vatan için görevdeydi. Kızlarımı ona hasret, onsuz büyüttüm…”
Bu ifadeler, Sayın Ahmet Tansel’in görev aşkını, vatan sevgisini ve coşkusunu ifade ettiği kadar; arkasındaki gücün ve desteğin büyüklüğünü de dile getirmektedir…
Kaybettiğiniz bir güzel insanı anmanın en güzel yöntemi birlikte yaşadığınız olayları ve güzellikleri satırlara dökmek belki de en güzeli ve en doğrusu…
Bir öğretmen düşünün;
Beden Eğitimi dersinde ayağı kırılan bir yoksul öğrencisini, o güne kadar hiç tanımadığı bir öğrenciyi, derslerinden geri kalmasın diye iki ay süreyle her sabah evinden arayıp okula, okul çıkışı da evine geri getirebiliyor. İşte ben, Ahmet Tansel Hoca’nın bu büyüklüğüne de yaşayarak şahit oldum.
Bu sıra dışı değere sahip yüce hareketinin yorumunu size bırakıyorum.
Emekli olduktan sonra bile kendi kurduğu okulun gelişmesi ve modern bir öğretim yuvasına dönüştürülmesi için gönüllü olarak çalışan kaç tane öğretmen veya müdür tanıyorsunuz?
Özellikle günümüzde, yabancılardan güç ve destek alan, Türk kimliğini yitirmiş, adeta enosis’e hizmet eden öğretmenlerin varlığına şahit oldukça;
Ahmet Tansel Hoca’nın nesli tükenmekte olan bir büyük değer olduğunu söylemek çok mu olur acaba?
Bir kez daha onu sevgi, saygı ve rahmetle anarız...
Kamil Özkaloğlu
23 Kasım 2012