Sultan II. Süleyman saltanatı sırasında 1681 yılında, Osmanlı kaynaklarında “Orta Macaristan” olarak isimlendirilen, Erdel topraklarımızın kuzeyinde Avusturya idaresinde bulunan bölgede yaşayan Macarlara karşı korkunç bir baskı ve şiddet politikası uygulanmakta idi.
Avusturya’nın zulüm siyasetine karşı Macar milliyetçiliğinin sembolü olan bir şahsiyet çıkmış ve Katolik saldırılarına karşı bayrak açmış bulunuyordu. Bu, bizim tarihçilerin “Tökeli İmre” diye andığı bir Macar beyi idi. Bilhassa küçük Macar asileri bunun tarafında toplanmışlardı; Avusturya Katoliklerine karşı milli bir Macar hareketini başlattılar. Tökeli, Macarların milli hususiyetlerini ancak Türklere tabi olmakla muhafaza edebileceklerine, ayrıca Avusturya tazyiki altında kalan Macarlarda Osmanlıların din ve vicdan konularındaki hoşgörülerine gıpta ile bakıyorlar; kavim ve ırk ayrımı yapmayan Türk idaresindeki ırkdaşlarının yaşayışlarına hasret çekiyorlardı.
Bu nedenle Macarlara uygulanan gayrı insani zulüm ve baskı politikasına karşı ayaklandılar, bütün mazlumların koruyucusu olan Osmanlı Devleti’nden yardım talep ettiler.
Bunun üzerine Divan-ı Hümayûn toplanarak; kendisine tüm Avrupa Hıristiyan devletleri gözü önünde “Orta Macaristan Krallığı”nı verdi.
Tökeli Bey, Macarların milli özelliklerine ancak Türkler sayesinde kavuşabileceklerine kani bulunduklarından, Krallık mührüne dahi Türkçe şu beyti koydurmuştur:
*
“Muin-i Âl-i Osman’ım itâat üzreyim emre;
Kral’ı Orta Macar’ım kim nâmım Tökeli ımre.”