Anlat…
Anlat...Umudu hatırlatsın diye umutsuzluğu, çareye yol açsın diye çaresizliği anlat...
ölmeyi anlat yaşamayı bilmeyene....
gönül gözüyle görmeyi anlat gördüğünü zannedenlere..
yada kör olmayı anlat herşeyi görüpte acı çekenlere
kalbi pas tutmuşa sevmeyi anlat...
ağlamayı onur sayana gözyaşındaki asaleti anlat...
hürriyeti anlat hapistekine....
kuşları bile avlayana vicdanı anlat....
hayatın güzel renklerini anlat siyahı anlam bilene...
aşık olamamayı anlat aşık olmuşa, anlatki yaşadığının adını koyabilsin..
sonsuzluğu anlat sınırları olanlara....
koşmayı anlat yürümeye üşenene...
sevabı anlat günahkara....
kelimelerin gücünü anlat susmayı maharet sayana...
yada susmanın bazen bilgece göründüğünü anlat boş konuşana...
ağaca kuşları anlat, kimlere ev sahipliği yaptığını bilsin...
güvenmeyi anlat insana, dost aramayı bırakıp birilerine dost olabilsin....
gururun ne kadar yüksek bir tepe olduğunu ve çıktıkça ne kadar alçalacağını anlat...
aldatana gerçekte aldattığının kendisi olduğunu anlat, anlatki kendi kendini hançerlediğini fark etsin...
gülü hatırlatsın diye dikeni anlat, belkide dikeni hatırlatsın diye gülü ...
elbet biryerlerde seni anlayan mutlaka birinin olduğunu anlat, yanlış anlaşıldığını zannedene...
zamanın kıymetini anlat hoyrata..
yüreğinin ta içini anlat anlamayana
anlat ki seni değil yüreğini tanısın
sevdayı anlat yüreği nasır tutmuşa anlat ki geri kalan ömrünü gerçekten yaşasın...
umutsuza güneşi anlat, anlat ki her karanlığın sonu bir aydınlığa gebedir bilsin...
gözlerle değil yürekle bakmayı anlat gözleri görmeyene, anlat ki gerçek marifet
aynada değil aynaya bakanda onu anlasın..