1 Yıl Boyunca Sahip Olduğumuz İtalyan Şehri

Türk tarihinin en büyük hükümdarlarından Fatih Sultan Mehmed ömrünün son yıllarında büyük bir teşebbüse girişti. 1463 ile 1479 yılları arasında Venedik ve müttefikleriyle savaşıp, en büyük düşmanı Venedik'i pes ettiren Fatih Sultan Mehmed'in yeni hedefi Ege Denizi'ne tamamen hakim olup, İtalya'yı fethederek Roma'ya çıkmaktı.

Avlonya'dan 26 Temmuz'da harekete geçen Gedik Ahmed Paşa komutasındaki 132 gemi ve 18.000 askerden oluşan Osmanlı Donanması 11 Ağustos 1480'de Napoli Krallığı'na savaş açıp Otranto burnuna (çizmenin topuğuna) çıkarma yaptı. Türk tarihin en önemli olaylarından biri olan bu olaydan sonra İtalya'daki fetihler için erzak teminini sağlayacak birer uç kale olarak Lecce, Neritone, Kastro ve Ogentino alındı. Monte Gargano dağının eteklerindeki bir Sicilya şehri de fethedildi. Tarent, Brindisi ve Lecce'ye de saldırılar düzenlendi. Kaçan halkın geri geldikleri takdirde ibadet özgürlüğü sağlanacağı ve 10 yıllığına vergiden muaf tutulacakları ilan edildi.



Napoli Kralı Ferrante, Otranto'yu geri almak için Osmanlı komutanıyla müzakerelere girişip, ülkesine verilen zararlar için 800.000 duka altın tazminat talep ettiğinde, Mustafa Bey Otranto'nun yanı sıra Brindisi, Tarent ve Lecce'nin de kendisine teslim edilmesi şartıyla barış yapmaya yanaşacağını bildirdi. Kral bu şartları kabul etmediği takdirde, Fatih Sultan Mehmed'in ertesi ilkbahar 100.000 piyade, 18.000 süvari ve ateş saçan toplarıyla İtalya'ya bizzat gelerek gönül rızasıyla verilmeyenlerin silah zoruyla alınacağı duyuruldu.

Bu tehdit İtalya ve Avrupa'nın her yerine yayıldı. Sultan Mehmed'in 200.000 askerle Avlonya'da beklemekte olduğu ve Kasım ayında Pulya ve Sicilya'ya çıkacağı söyleniyordu.



Napoli Krallığı, Osmanlı Devleti ile baş edebilecek konumda değildi. Ayrıca Osmanlıların İtalya'da bulunmasının Avrupa'nın ve hristiyanlığın geleceği için çok kötü sonuçlar doğuracağı da biliniyordu. O nedenle Napoli Kralı, damadı Macaristan Kralı Matthias Corvinus ve Kuzey İspanya Kralı'ndan acil yardım istedi. Papalık, Türkler'in "Hristiyanlığın merkezi ve mahrem bölgesi" olan Roma'ya doğru yaptıkları bu yürüyüşün Hristiyanlığın sonunu getirebileceğini düşündüğünden büyük bir telaşa kapıldı. Derhal Haçlı Seferi ilan edilerek sekiz kardinalden oluşan bir komisyon aracılığıyla Türk ilerleyişini durdurmak için para ve asker toplanmaya başlandı. Floransa, Siena, Milano ve Napoli arasında barış sağlanarak Türkler'in eline geçme tehlikesi bulunan Güney İtalya, Papa Dördüncü Sixtus tarafından özel himayeye alındı. Macaristan Kralı'nın gönderdiği ordu ve diğer İtalyan devletlerinden gelen yardımcı kuvvetlerle Otranto Kalesi önlerine gelindi. Bu orduya denizden Napoli, Papalık ve İspanya gemilerinden oluşan bir donanma da destek veriyordu.


İtalyanlar, kara kara düşünürken Fatih Sultan Mehmed'in 3 Mayıs 1481'de Gebze'de Hünkar Çayırı'nda ölümü, İtalya'yı Türk hakimiyeti altına girmekten kurtardı. Fatih'in ölüm haberi İtalya'da büyük bir sevinçle karşılanarak bayram ilan edildi. Kilise çanları çalınıp, şenlik ateşleri yakıldı. İtalyanlar, top ve tüfek atıp, meşalelerle tören alayları düzenleyerek Büyük Türk'ün ölümünü kutladılar. Fatih'in vefatından sonra komutan Gedik Ahmet Paşa, yanına aldığı bir miktar asker ve donanma ile Otranto'yu terk ederek Otranto'da 8.000 kadar asker ve 1,5 senelik mühimmat bıraktı. Bu kadar kuvvet ile büyük bir orduya karşı konulması da mümkün olmadığından 8.000 askeri heba etmek yerine kalenin teslim edilmesine karar verildi. İçerde ortaya çıkan Cem Sultan meselesi yüzünden İtalya Seferi'ni durdurmak zorunda kalan Osmanlı kuvvetleri, askerlerin tüm silah ve cephanelerini yanlarına alarak çekilmesine izin verilmesi durumunda kalenin savaşsız teslim edileceğini bildirdi. Kaleye yardım gelmesinden korkan Napoli Kralı bu anlaşmayı kabul etti. Böylece 8.000 Osmanlı askeri tüm mühimmatları ile gemilere binip, Otranto Boğazı'nı geçerek Arnavutluk'ta Türk topraklarına çıktı.

Böylece Osmanlı Devleti 13 ay boyunca bayraklarının dalgalanıp ezanların inlediği İtalyan Şehri Otranto'dan 10 Eylül 1481'de elini çekti. İtalyanlar, Osmanlılar'ın Otranto'da yaptıkları tahkimatı inceleyerek daha sonra yaptıkları askerî tahkimatta Otranto Seferi'ni örnek aldılar.

Türk Korkusu 500 Yıldır Kafatası Sergiletiyor


Türkler'in 11 Ağustos 1480'de İtalyan Şehri Otranto'ya çıkışının haberi 6 gün sonra Roma'ya ulaştığında Avrupa'yı dehşet sarmıştı. Devlet yöneticileri ve kilise korkutucu söylentiler yayarak halkı Türkler'in Hristiyanlığın merkezi Roma'ya kadar uzanabilecek ilerleyişlerini önlemek için harekete geçirmeye çalışmıştı. Uydurulan yalanlardan biri de Türkler'in Otranto'yu fethinden sonra bütün erkekleri şehir dışındaki bir tepeye toplayarak müslüman olmayı kabul etmeyenlerin kafalarını uçurdukları yönündeydi. İtalyanlar, Hıristiyanlığı terk edip İslam'a geçmektense ölümü tercih etmiş oldukları savunulan Antonio Primaldo önderliğindeki 800 kişinin katlediklerini iddia ettikleri Minerva Tepesi'ne Şehitler Tepesi adını verdiler. Savaşta ölen bu 800 kişinin kafatası ve kemiklerini yüzyıllardır Otranto Katedrali'nde sergilemeye devam eden İtalyanlar Türk korkusunu günümüzde de canlı tutmaya devam ediyorlar.



Osmanlı Askerlerinin konuşlandığı Otranto Kalesi

Yeni Papa 16. Benediktus, 1480'de Osmanlı Donanması'nın Otranto Şehri'ne çıkarma yapmasından sonra yaşamlarını yitirmiş olan Hıristiyanları "aziz" ilan etmeye karar verdi.

Papa 16. Benediktus, Osmanlı Devleti döneminde Türkler'in İtalya'nın güneyindeki Otranto Şehrine yaptıkları çıkarma sırasında yaşamını yitiren Antonio Primaldo ve yandaşlarını aziz ilan edecek. Papa 16. Benediktus, günümüzden 517 yıl önce cereyan eden Otranto çıkarması sırasında hayatlarını kaybeden, Primaldo dahil toplam 800 Hıristiyana azizlik ünvanı verilmesine ilişkin kararnameyi imzaladı. Vatikan'da Azizlik Davalarını Değerlendirme Kurulu'ndan onay almış olan kararname 16. Benediktus tarafından da imzalanmış bulunuyor.

Osmanlı Donanması'nın İtalya'nın kuzeyindeki Otranto Şehrine yaptığı çıkarma, Fatih Sultan Mehmed zamanında gerçekleştirilmişti. Osmanlı Ordusu'nun kısa sürede fethettiği Otranto, yaklaşık 1 yıl boyunca Türkler'in elinde kalmıştı.

İtalya'daki tarih kaynaklarında Türkler'in Otranto'yu fethinden sonra bütün erkekleri şehir dışındaki bir tepeye toplayarak müslüman olmayı kabul etmeyenlerin kafalarını uçurdukları inanışı yer alıyor. İtalyanlar da Hıristiyanlığı terk edip İslam'a geçmektense ölümü tercih etmiş olduklarını iddia ettikleri bu 800 kişiyi efsaneleştirerek iskeletlerini şehir kilisesinde sergilemeye devam ediyorlar.

Cevap: 1 Yıl Boyunca Sahip Olduğumuz İtalyan Şehri

O büyük Fatih'e şimdi ülkemde yaşayan pek çok "aydın"(!) insan; "Fatih'in annesi hristiyan olduğu için hristiyanlara müşfik davrandı" diyebiliyorlar! Hatta daha da ileri gidip "gizli hristiyandı" diyebilecek kadar tarihine, kendine, özüne, ırkına, düşmanlık ve ihanet içerisinde bulunabiliyorlar. Bu kadar iğrençleşebiliyorlar!

Cevap: 1 Yıl Boyunca Sahip Olduğumuz İtalyan Şehri

Birgün italyan Büyükelçisi Ata ile görüşmek ister ve
huzura kabul edilir. O zamanın muhtelif ekonomik-siyasi konuları hakkında
konuşulduktan sonra, büyükelçi "Ekselans, dün Roma ile yapmış oldugum bir
görüşmede hükümetimizin Hatay'ı almak istediği kararını size iletmem
söylendi" der.
Odada buz gibi bir hava eser. Ata, büyükelçiye birşeyler daha ikram
eder ve iki dakikalığına odadan ayrılır. Döndüğünde ayağında çizmeleri,
üzerinde mareşal üniforması, belinde tabancası vardır. Doğruca masasına
gider, manyetolu telefondan Mareşal Fevzi Çakmak'ın bağlanmasını ister ve
Çakmak'a: " Paşa, İtalyan dostlarımız Hatay'a gelmek istiyorlarmış. Hazır
mıyız" der. Fevzi Çakmak durumu anlar ve "Biz hazırız Paşam" diye
yanıtlar...Ata büyükelçiye döner ve: "Biz hazırmışız. Hükümetinize
söyleyin, isterlerse gelip Hatay'ı alabilirler" der...