ne kırık kabuğumuz nede bozuk özümüz
albayrağa el uzatan soysuzlara sözümüz...
yurdum rüzgarlarında dalgalanan albayrak
sana benim gözümle bakmayanlar utansın
vatan evlatlarının kurbanlık koç olupta
toprağa damla damla akıttığı al kansın
ayaz kış gecesinde mübarek şehit kanına
nazlı nazlı yansıyan yıldız ile hilalsın
soysuz ihanetle sana kötülükle uzanan
o mücrim eller varya taa kökünden kırılsın
uruzbasat