Ben Susayım/ Sen Beni Dinle

ben senin en çok sesini sevdim
buğulu çoğu zaman, taze bir ekmek gibi
önce aşka çağıran,sonra dinlendiren
bana her zaman dost, her zaman sevgili

ben senin en çok ellerini sevdim
bir pınar serinliğinde, küçücük ve ak pak
nice güzellikler gördüm yeryüzünde
en güzeli bir sabah ellerinle uyanmak

ben senin en çok gözlerini sevdim
kâh çocukça mavi, kâh inadına yeşil
aydınlıklar, esenlikler, mutluluklar
hiç biri gözlerin kadar anlamlı değil

ben senin en çok gülüşünü sevdim
sevindiren, içimde umut çiçekleri açtıran
unutturur bana birden acıları, güçlükleri
dünyam aydınlanır sen güldüğün zaman

ben senin en çok davranışlarını sevdim
güçsüze merhametini, zalime direnişini
haksızlıklar, zorbalıklar karşısında
vahşi ve mağrur bir dişi kaplan kesilişini

ben senin en çok sevgi dolu yüreğini sevdim
tüm çocuklara kanat geren anneliğini
nice sevgilerin bir pula satıldığı bir dünyada
sensin, her şeyin üstünde tutan sevdiğini

ben senin en çok bana yansımanı sevdim
bende yeniden var olmanı, benimle bütünleşmeni
mertliğini, yalansızlığını, dupduruluğunu sevdim
ben seni sevdim, ben seni sevdim, ben seni...
ÜMİT YAŞAR OĞUZCAN

Yollarında esiyor rüzgar
Dönülmez ayrılığı anlatıyor
Ardımda bıraktığım izler
Benden ah birşeyler taşıyor

Gülgelerime sığınan
Yalnızlık kanıyor
Hüznüm bir söğüdün dalında ağlıyor

Yanına çağırma gelemem
Kapandı kapılar birbir ardıma
Yanıyor gemilerim ah geri dönemem

Gülüşü yiten anılarda
Acıyı resimler ah anlatıyor
Bahara ne kaldı ki şimdi
Her mevsiminde kar yağıyor
Kapandı Kapılar - Onur Akın

Ve sen gittin bir gece ansızın.
Tüm kapıları çarpar gibi yüzüme.
Çocukluğumu da aldın giderken anne.

Gözümde yaşım,elimde misketim kaldı .
Birde o çok sevdiğin siyah beyaz resmin.

Hani babamla yan yanaydın,
Arkada Ankara hatırası yazan.
Hani tek resimdi gençliğinden kalan,
Gözlerinden hafif sürmesi akan.

Hani kızmıştın ya bana,yırttım diye kenarından.
Şimdi gözyaşlarım ıslattı yanaklarını anne.

Ve sen gittin bir gece ansızın.
Tüm perdeleri çeker gibi yüzüme.
Gençliğimi de aldın giderken anne.

İçimde sızım,duvarda sazım kaldı.
Birde o çok sevdiğin,kırmızı eşarbın.

Hani bir bayram öncesi,babam almıştı sana.
Üzerinde beyaz gülleri olan.
Hani tek hatırandı babamdan kalan.
İçinde ne özlemler barındıran.

Hani hep saklardın ya onu, hatırası vardı diye.
Şimdi avuçlarımda eskidi eşarbın anne.

Ve sen gittin bir gece ansızın.
Tüm yaramazlığımı vurur gibi yüzüme.
Benliğimi de aldın giderken anne.

Kalbimde telaş,odamda hasret kaldı.
Birde o çok sevdiğin oğlun.

Duvar da resminin gülümseyen yüzünü,
Şimdi gözyaşlarıma katık ettim anne.
Avuçlarım da solan eşarbını,
Kokladım,hasretime merhem ettim anne.

Yere düşen kuru bir yaprak misali,
Her rüzgar da savrulmaktan usandım.
Sözlerim suskun artık,gözlerim yorgun.
Koskoca bu dünyada,yapayalnız kaldım.
Bıktım sensiz bir hayatın cilvesinden.
Kucağın nerde anne,söyle oraya sığınayım.

2008

Memiş GÜLTEKİN

[FONT=arial,helvetica,sans-serif]ölüm,dirilisin,doğusun içinde saklıdir..bir özüdür ölüm...
"HER NEFİŞ ÖLÜMÜ TADACAKTIR"fehvasınca,bir muştu gibi iner göğün maviliyinden..
her insan dünyaya gelişiyle birlikte,ölümle nikah masasına oturur..
zamanın gelince ölümün EVET imzası atılacak,[FONT=arial,helvetica,sans-serif]ayağına başacak yüreklilikle ölüm nida edecektir kendi ölümsüzlüğünü...
tabiatla vuku bulan her sey aşlında onun birer işaretçidir..[FONT=arial,helvetica,sans-serif] anne karnındandaki bebeğin dünya ile buluşması misali,[FONT=arial,helvetica,sans-serif]sonsuzluk diyarınına gözlerini kamaştırarak açmaktır ölüm..
sonsuzluğun yaldızlı ışıkları karşısında ,kurbetten sılaya buluşmaktır ölüm..
ölüm SAHİBİYLE buluşmasıdır..
insanın,karanlık kuyulardan YÜSUF olup çıkmaktır...
tertemiz heybesiyle uhrevi mekana sultan olmaktır ölüm...
tüm tabular yıkılır..setler açılır...
ırmak denize,deniz okyanusa,okyanus ummana kavusur..
ölüm son değil,hakikat sularına bir başlangıçtır..
uykudan uyanmaktır..fanilikten bakiliğe koşmaktır..[FONT=arial,helvetica,sans-serif]nehir olup,ummanlara AŞK dalgalarıyla akmaktır ölüm..
yer,gök ve feza..gümbür-gümbür ölümün ölümsüzlüğünü haykırır..
"HER NEFİŞ ÖLÜMÜ TADACAKTIR."..mevlanasanlara,[FONT=arial,helvetica,sans-serif]ölümün ördüremediği güzel hayat sahibi yüce ruhlara,
SELAM OLSUN,SELAM OLSUN..
ÖLÜMSÜZLÜK ŞERBETİNDEN YUDUMLAMAK NASIP OLSUN..
ÖLÜMÜN HAKİKATİNE VARMAMIZ DUASIYLA...

ALINTI

Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
&&&
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
&&&
Rıhtımda kalanlar bu seyahatten elemli,
Günlerce siyah ufka bakar gözleri nemli.
&&&
Biçare gönüller.Ne giden son gemidir bu,
Hicranlı hayatın ne de son matemidir bu.
&&&
Dünyada sevilmiş ve seven nafile bekler;
Bilmez ki,giden sevgililer dönmeyecekler.
&&&
Bir çok gidenin her biri memnun ki yerinden.
Bir çok seneler geçti;dönen yok seferinden.
YAHYA KEMAL BEYATLI