yarı platonik bir dünyaydı, bendeki seni sakladığım yer... bazen karşılıklı,çoğu zaman umutsuz... öyle bir güzel iklimdi ki; apaçık hava,rüzgarsız ve bulutsuz...bir dünya düşün,ay ve güneşi sen...gündüz de ışığım sensin gece de ışığım sen...pervane böceği gibi etrafında döndükçe beni yakan ateşim sen...dedim ya,bendeki sen in yeri kalbimin derinliği; ya sendeki ben...?