kaç gündür kulaklarımda anlamsız bir baskı var...sanki ruhum bedenime yük,habire yokuş tırmanır gibi geliyor düz yollar bana... rüzgarsız akşamlarda kesif kömür dumanı çöküyor sokaklara...o soğuk havada sis,pus,duman sanki bir korku filminin setindeymiş gibi yanıma yaklaşan gölgeden ürperesim geliyor...benmi paronayak şizofrenim yoksa yaşadığım şehirmi benim üstüme geliyor;bilmiyorum,ama düşünmeden duramıyorum,nereden düştüm bu paronayak şizofren ortama...hayat rahatsız insanlarda öyle,herkes yangından mal kaçırır gibi bir acele edayla,koşturuyor sokaklarda...herkes geçim derdinde...geçim;insanların sokağa saldığı köpeği,peşine ıslık çalıyorlar ama gelen giden yok...