Alın kağıdı kalemi elinize beşe kadar yazın dediğimizde, hiç kimse ikiden başlamaz çünkü “bir” başlangıç sayısıdır, bir temel noktadır, insan her şeyi “bir” kere denemekle tanır, öğrenir, tecrübe eder, özümser, kabullenir ya da o ilk denemeyle birlikte reddeder, kabullenmez, özümsemez, kullanmaz vs…
Şimdi bu “bir” ya da ilk deneme konusunu neden açtım ya da bu konuya niye bu kadar deyinme ihtiyacı duydum?
Öğrenci soruyor “uyuşturucu maddeyi bir kere denemekten bir şey olur mu ?” bu soru esasen madde bağımlılığı konusunda toplumumuzun bilincinin düzeyini çok açık bir şekilde ortaya koyuyor.
Eğer biz yıllardır İl merkezi, ilçe, kasaba demeden, öğrenci, veli, genç, yaşlı, kız ya da erkek ayırt etmeden herkese madde bağımlılığı tuzak ve tehlikesini bütün boyutlarıyla anlatma çabası içinde yaşadığımız toplumun bilinç düzeyini yükseltme amaçlı olarak başta eğitim olmak üzere çeşitli faaliyetler içindeysek…
İşte bu yüzden, yani “bir kereden bir şey olur mu?” şeklinde tezahür eden bilgisizliği yenmek, insanımızın madde bağımlığına karşı daha dikkatli ve duyarlı olmasını sağlamak hülasa gerek TADOC/TUBİM kaynaklı aldığımız eğitimler gerekse kendi çabalarımızla ulaştığımız bilgileri herkesle paylaşmak için…
Takdir edilmeli ki paylaştıkça büyüyen tek şey bilgidir, bu nedenle düzenlediğimiz her eğitim faaliyeti neticesi insanların “sineklerle savaş yerine, bataklığı kurutmayı” öğrendiklerini görmek bizim için tarifi namümkün bir duygu… Ne demek “bataklığı kurutmak” ebetteki madde bağımlılığı konusunda insanların kafalarının içindeki yanlış bilgi, fikir ve düşünceyi yok etmek önce kafaların içindeki bataklığı kurutmak esas olan.
Her şeyin bir ilki olduğunu, her şeye “bir” kere denemekle muttali olunacağını söylemiştik ama konu madde bağımlılığı olunca genellikle bu ilk denemenin devamı da oluyor maalesef… Bu yüzden öğrenci tarafından sorulan yukarıda bahsini ettiğim soruya verdiğim cevap, “bir kendisinden sonrakilerin başlangıç noktası” bir çok insan bir kereden bir şey olmaz diyerek madde bağımlısı olmuştur, bir kadeh alkol insanı bir alkol fıçısının içine düşürebilir, bir adet sigara insana zamanla bir paketi açtırabilir ya da daha fazlasını…
Uyuşturucu ya da uyarıcı bir maddeyi bir kere kullanmak ya da denemek insanı, madde bağımlılığı dediğimiz bataklığın içine çekebilir…Bu nedenle en müspet davranış, tavır ve tercih bu tür maddeleri bir kere bile kullanmamak olmalıdır çünkü kişi maddeyle hücrenin temasını sağlamışsa, hayatının geri kalan bölümünde bir daha temas öncesi döneme geri dönememektedir. Bu bahisle konu bağımlılık yapıcı maddeler olunca en temel yaklaşım “bir kere bile kullanmamak ve ilk teklife hayır demek” olmalıdır.
Şahsımıza sorulan sorular ya da bazı ön kabuller , düzenlenen eğitim faaliyetlerinin hız kesmeden devam etmesini ve çeşitlendirilerek herkese ulaşmanın gerekliliğini çok açık bir şekilde ortaya koymuş durumda..
Nedir bu ön kabul?
Bir öğrenci “ben bağımlı olmam ya da istediğim zaman bırakırım” şeklinde düşünüyor ve bunu dillendirebiliyorsa cehaletin boyutunu varın siz düşünün…
Aksine, herkes bağımlı olabilir çünkü kadın-erkek, genç-ihtiyar hülasa herkeste hücre yapısı aynıdır.
Bağımlılık yapıcı maddelerin kullanılması durumunda çok kısa sürede ve hızlı bir şekilde herkes bağımlı olabilir ve belki de oluşan bağımlılık öyle bir safhaya ulaşır ki iptila seviyesine çıkabilir, bu seviye bağımlılığın kronikleştiği evredir yani tedavinin en zor ve meşakkatli olduğu sürecin başladığı dönem…Bilhassa kullanılan madde çok şiddetli ve etkili bir bağımlılık yapan madde ise, birkaç kere kullanmak kişinin o maddenin esaretine girmesini daha çabuklaştırır. Bu gerçekler ışığında, hiç kimse ben bağımlı olmam deme hakkına sahip değildir.