Alper Faik Genç
Merhaba Niko... Umarım hayattasın...Bilmem beni hatırlar mısın?...Ben, Seninle
1950’de Amerikan Akademisi`ne başlayıp,1957’de Diploma alan K.Türk arkadaşınım.
Okula ilk başlayıp tanıştığımızda biz Türklerin ayni topraklardaki siz Rumlara karşı hiçbir düşmanlığımız yoktu...Bunun tek taraflı bir duygu olduğunu nereden bilecektik? Bu nedenle iyi kaynaşmıştık...
Okul^da üçyüz küsur kişiydik..bunların seksen kadarı Türk öğrenciydi...
Hatırlar mısın? bizim kızların uzun etek giymelerini yadırgayıp kızardın...Biz ise
Salı günleri yandaki Rum lisesinden okulumuza gelip Voleybol oynayan şortlu Rum kızlarını zevkle izlerdik...Onlarla arkadaşlık kurardık. Sen kıskanırdın...
Yıllar geçti...Sizin terör örgütü EOKA kan ve kin saçmaya başladı...
Bir gün okulun servi ağacına asılan Yunan bayrağını indirmeye cesaret eden kimse çıkmadı...Biz Türk öğrenciler bunu protesto için okula gitmedik...
Aklı başında yaşlı bir Öğretmenim bana gizlice...Siz birilerini bulup o bayrağı indirmezseniz Okul size haram olacak. Zaten maksat da budur. Sizleri okuldan uzaklaştırmaktır dedi...Aramızdan, İsfendiyar ve rahmetli Temel isimli iki arkadaşımız, karanlık basınca Yunan bayrağını indirdiler ve Okul İdaresi derin bir nefes aldı; biz Türk öğrenciler de okula yeniden başladık..
Çok geçmeden senin arkadaşların bu sefer de Yunan bayrağını Okulun bayrak direğine, ip olmadığından, uzun merdiven dayayarak astı...Baktık ki...direğe çıkmak imkansız...hava kararınca, önce direği yakmak istedik...o da olmayınca, keskin bir bıçkıyla direği kestik ve Yunan bayrağı da direkle birlikte yere indi...
Okul da devam etti. Sonra...yandaki Rum okulundan mavi gözlü güzel bir Rum kızıyla arkadaşlık kurdum...Okul sonunda bisikletle karşılaşınca ben ona çikolata, O da bana kardeşinin dükkanından anahtarlık ve kalem hediye ederdi.. Bana fotoğrafını da verdi ve yarım yamalak İngilizcesiyle, ‘Al beni Konstantinopoliye (İstanbul’a) götür. Türk olmaya razıyım’ diye mektuplar da yazdı. Bu ilişki daha sonra ortaya çıktı...
Bir gün postadan kabarık bir zarf aldım. İçinde bir notla iki adet 7.65’lik mermi vardı...Notta, ‘biri senin, öteki bizimki için’ yazılıydı.Kız korktu; hastalandı. Hastaneye onu ziyarete gidince uzaktan gülümsedi ama anasının yanında bana, ‘Niye geldin? deli Türk...seni görmek istemiyorum’ dedi ağlayarak ve O ilişki orada noktalandı...
TÜRK–RUM DÜŞMANLIĞINI SİZ BAŞLATTINIZ.
Yıllar geçti...aramızda 1963 savaşı başladı. ve 1974’e kadar devam etti...
Biz, merkezimizden gelen talimatla silahlarımızı kırıp ateşkes ilan ettik....
Barış gücü kalleşlik yaparak, bizi Rum Top sahasına topladı...
ve hatırlar mısın Niko?...Sen Rum üniformalı olarak yanıma geldin...beni yokladın...cebimdeki İsviçre çakısını, ‘Hatıra olsun vre Alper’ diyerek aldın...yüzünde kin ve nefret vardı...ben de o anda kendimi tutamadım tükürdüm...Sen bana tokat atmak istedin ama Barış Gücü subayı elini tuttu...
7 yıllık Okul arkadaşlığı da işte orada kendini noktaladı. Ne kadar sahteymiş meğer!
1974 ve SONRASI..Savaşta Rum mevzilerinde, ’Erkeksen gel al.’ yazılıydı...
Türk Ordusu ve mücahitler erkekçe o mevzilere girip aldılar...
başka yerlerde dıvarlarda, ‘’kanla alınan verilmez ‘ yazılıydı..Hatırladın değil mi Niko?
Savaşı siz başlattınız, biz sizi yendik, yani yenildiniz.
Şimdi.. görüşmeler başladı..Bir de bakıyoruz ki, ‘Güzelyurdu’ isteriz...’Karpası isteriz’ Maraş bizimdir..Yunan bayrağını Girneye dikeceğiz’ diyorsunuz...
Utanınız be Niko...’Erkeksen gel al diyen siz değil miydiniz? Gelip aldık!
Zaten bizim olan toprakları biz yeniden kan dökerek geri almadık mı?.
Hani kanla alınan geri verilmezdi ?
Dostluk diyorsunuz ama, Enosis’ten vazgeçmediniz; Ya katlettiğiniz Türkler?
Kıbrıs’ta asırlarca Türk - Rum evlilik nispeti kaç biliyor musun Niko?
Bin’de-bir bile değil! Kıbrıs’ın tarihi boyunca gençlerin masum arkadaşlıklarını önlemek için mermi yollayarak Türk-Rum yakınlaşmasını köstekleyen siz değil misiniz? BİZİ AŞK BİLE KAYNAŞTIRAMADI.. ŞİMDİ NASIL KAYNAŞIRIZ BE NİKO?
Şunu aklınızdan asla çıkarmayın! KANLA ALDIKLARIMIZI GÖRÜŞME MASASINDA GERİ VERMEYE HİÇ, AMA HİÇ NİYETİMİZ YOK NİKO !