Çok eski bir web tarayıcısı kullanıyorsunuz. Bu veya diğer siteleri görüntülemekte sorunlar yaşayabilirsiniz..
Tarayıcınızı güncellemeli veya Chrome kullanmalısınız.
soğuk bir kış günüydü ;
evimizin köşe başı olmasından dolayı
yolun her iki tarafının kapandığını görüyorduk.
fırtına şaklinde yağan kar kuytulara doluyor yolun bazı yerleri nerdeyse arabaların tekerlerini aşıyordu.
akşam saatiydi 7.30 8.00 civarı tam köşebaşında bir araba içinden inen bir erkek içindede bir kadın vardı.
beyim beyimin kardeşleri ve çocuklarımız aynı binada olduğumuzdan baya kalabalıktık aşağı inip yardıma gittik..
içindeki kadının doğumsancıları başlamış hastaneye yeişmeye çalışıyorlardı.
hemen kadını eve çıkardık yan komşum atatürk gögüs hastalıkları hastanesnde çalışan bir hemşireydi
onu çağırdık eltilerim ben bi koşturmaca bir heycan içindeydik nede olsa hemşire doğum ebesi değildi
ama
hemşireydi bu işin altından çıkardı..
nitekimde öyle oldu çok güzel bir kızımız oldu..
adını hilal çünkü ablası nihal merak ediyordu her saniye dakka telefonla arayıp soruyordu anne babasını müjdeli haberi onada ilettik o dakomşularında kalıyormuş sabah olunca hava sakinleşmiş belediye yolları açmıştı yeni bebegimizi ailesiyle evlerine görürdük orda sıcak bir çay içtik ..
aslında bizdede içmiştik ama onların çayının tadı bir başka gelmişti bana o gün bu gündür bana anne diyen hilal dostluğumuzun sembolü oldu ve bende her gidişimde bardaklar dolusu çay içmeye devam ediyorum
artık kızım hilal 13 yaşında ve çok güzel başarılı bir kız eeeeeeeee nede olsa karla kışla gelsede sıcak dostluğumuzun baş kahramını çedişiiiiiimm...
iştee hayat buu yaşam bu paylaşmak bu bence yarının ne getireceğine bakmadan bu günü yaşamak güzel olan hayatı sevmek insanları sevmek .........
--- alıntı---