Bir an dondum kaldım..Tüm dünyayı ağlatan şey benim kanımı dondurdu..Ya ben ağlamayı unuttum..Ya insanlar çocukların çocuk olduklarını..
Bu olaya başka bir yönde bakmak istiyorum ben..Bütün dünya bu çocukların sohbetine ağlamış olabilir.Bense bütün dünyaya ağlamayı tercih ediyorum..Çocukların masumiyetlerini kendi hırslarımıza alet ettiğimiz için..
Tüm dünyada Askere gitme seçme ve seçilme yaşı varken neden çocukların sevgiyle oynayacakları bir dönem de onlar üzerinden büyüklerin duygularına ulaşmaya çalışıyoruz?
Neden..?Büyüdüklerin de onların evlatları da birbirlerine aynı şeyleri söylesinler diye olabilir mi acaba?
Yetim kalmış binlerce çocuk olsun ve dünya onların sohbetlerine bakıp gözyaşlarına boğulsun diye mi?
Benim çocuğum yok..Ama galiba çocukların kıymetini ancak çocuk sahibi olmayanlar biliyor bu dünya da..Çocuklar sınıflandırılmamalılar takii oyun bahçesinden çıkıp cepheye gidene kadar..Seçimlerini yapana kadar..Aksi bir düşünce teleffuz etmek istemediğim bir noktaya taşımaz mı biz büyükleri..??
Bırakın oynasınlar parklarda bahçelerde..Sevgiyle büyüsünler..Belki sevgiyle büyüyenler çözüm üretebilirler yetim kalmasın kimse diye..
Türk olmak Türk kanı taşımak bunu gerektirir bence..Türk olmak merhametli olmak demektir ..Kendine sığınanlara..Savaştaki esirlere..Aman dileyenlere..Ve hangi Milletin kanını taşırsa taşısın çocuklara..
Lütfen kanımızdaki asaletin farkına varalım..Bütün dünyanın timsah gözyaşları döktüğü şeylere yürekten kan ağlayarak pirim vermeyelim..Çocukları savaşa dahi etmeyelim..Ne sıcak ne soğuk savaşa..Lütfen..