kac pusLu gündür, kac soLuksuz gecedir; bir yandan ciLgin yagmurLarin kiyisindayim, bir yandan körükLerin önünde korLanip sicrayan atesLer icinde. söyLesene daha kac gece safakLarim böyLe yanip tutusacak?
ne cok düsLedim oysa, SENiN sicagina sariLip, tatLi bir yorgunLukLa bekLemeyi safagin sökmesini. karanLigi tuaLinde eriten masaLgözLerinin senfoni renkLerini; cansiz resimLerde degiL, canimda görebiLmeyi ne cok özLedim.
ne cok düsLedim oysa bahar mustusu kokunLa yanyana, maviLerin kiziLLarda siLinisini, bu kentin yanginLara vurmus yansimasini SENDE seyredebiLmeyi. ne cok düsLedim bi biLesen!
oysa simdi ucurum kenarindan bakiyorum sevdigim bu kente. kaLbim, kökLerini SANA saLan arsiz bir sarmasik oLmasaydi, savuracakti BENi bu geceLer yokLugunun ucsuz bucaksiz derinLigine.
oysa simdi agLiyorum sessizce yanardagLari gözLerimden süzerek. ne cok özLedim oysa yankisiz ic cekisLerimi, bu kente anLatabiLmeyi; yüregimin nasiL böyLe korunaksiz ve savunmasiz kaLisini.
oysa biLirim, ne cok sicakLik dokunaksiz kaLmistir, ne cok cigLik yankisiz eriyip binLerce sese böLünen. oysa biLirim, bir BEN degiLim bu hüzün cikmazLarinda, dagLanan ve yagmaLanan.
bu yetim aski, agitLar gibi bagrima basmak? hükmü sabaha varmiyor icimde gecenLerin. incinip kiriLiyorum en dokunakLi yerimden, yoruLuyor yasLi kaLbim SANA her atista.
bunLarmi düsyanginim, bunLarmi geceyanigim, bunLarmi güzeL yürekLim, firtinaLarda yirtiLanLari kadife eLLerinde birLestirip, BENi her seferinde tap taze SANA diriLten?
biLsen SANA nasiL dokunmak istiyorum ama her seferinde, sessiz bir ahLa sicriyor icimdeki ates, yaniyor eLLerim. eLLerim yaraLi bir biLinc, eLLerim korkak, eLLerim SENSiZLiKLERDE; dokunamiyorum.
inceden kan gibi sizar damarLarimdan hasret sizin, suskuda yakan sesin. Ahh BENi böyLe buLsaLar diyorum, son uykusuz sabahimda, gecenin küLLerinde, SENLi düsLerimde sogumus oLsa bedenim.
bir akrep atesLerin ortasindayken, niye zehirLer kendini? cok mu onurLudur, cok mu korkak?
zaten öLüm degiLmidir, sahpisiz bir cigLiga tutunmak?....