Zordur Fenerbahçeli olmak.
Çok zordur Fenerbahçeli olmak.
Galatasaraylı, Lyonlu, Barcalı olmaya benzemez.
Bi kere bu Fener adamı öldürür. En iyi takımı kursa bile bütün yıl her maçı nefes nefese izler Fenerliler. Ya maçın başında yenik duruma düşer, ya bir gol atar, ikinciyi atamaz, ya 90. dakikayı berabere geçer, 91. de gol atar.
Her takım Fenere karşı canını dişine takarak oynar. Taraftar ölür ölür dirilir.
Fenerli olmak öyle Trabzonlu, Realli, Juveli olmaya benzemez. Fenerbahçeli spor yazarları bile takımı durmadan eleştirir. Medya, rakiplerin Fenerli yakıstırması tuzağına düşer, Feneri yerden yere vurur. Dünyanın en büyük futbolcularını getirir, yine eleştirilir Fener. Futbolu güzelleştirir, gol atamadı derler. Goller atar, duran toplardan derler. Takımı gençleştirir, geleceğin takımını kurar, dinazor dolu takımları överler. Ne yapsa yaranamaz kimseye. Fenerli olmak öyle Beşiktaşlı olmaya, Liverpoollu, Bayernli, Benficalı olmaya benzemez. Çok zordur. Dünyanın en iyi spor tesislerini, stadyumunu yapar, takdir edilmez. Bir sürü takım hakemleri, oyuncuları satın alıp yıllarca şampiyon olur, kimse bahsetmez. Fener ofsayttan bir gol atar, kıyamet kopar. Şampiyonluktaki rakibi iki hafta üst üste hakem hatalarıyla maç kazanır, hiç ses çıkmaz. Şampiyonlar liginden tesadüfen elenir, eleştirilir. Manchester United’ı 42 yıl sonra sahasında yenen ilk takım olur, dudak bükülür. Nasılsa kazanılan bir kupa durmadan konuşulur. Fener şampiyon olunca kızılır. Yıllarca şampiyon olunca kimbilir neler söylenecek. Ligde en çok maç kazanan, en az yenilen, en çok puan alan, en az gol yiyen, en çok gol atan takım olur, durmadan eleştirilir. Zordur Fenerbahçeli olmak. Her büyük gibi küçükler tarafindan durmadan konuşulur. Ama büyük Fenerbahçe taraftarı alışıktır bunlara. Güler geçer.