Keçecizade İzzet Molla’nın oğlu Fuat Paşa, babasından aldığı şair tabiatı ve laubali davranışlarıyla Babıali terbiyesini nefsinde birleştirmiş kimselerdendi. Nüktedan, hazırcevaptı. Fransızca’yı ana dili gibi bilirdi. Padişahlarla bile bu çerçeve içinde konuşurdu. Hatta bir takım halledilmesi zor konuları, müşkül durumları, şakaya getirip, hoşa gidecek sözlerle istediği şekilde bitirmesiyle de meşhurdu.
Nafiz Paşa bir gün Sultan Abdülmecit’e Fuat Paşanın firenk sahtiyanı (bir çeşit deri)’ndan yüz elli kuruşa parlak potin giydiğini anlatarak, müsrif davranışlarından ötürü şikayet etmiş. Padişah da, sonradan bu sözleri, yerine getirip Fuat Paşaya hikaye etmiş,
Zeki bir insan olan Fuat Paşa, padişahın sözlerine şu cevabı vermiş:
-“Evet Efendimiz! Kullarınızın izzetinefsi olduğundan firenk sahtiyanından yüz elli kuruşa potin giyerim. Nafiz Paşa kulunuz ise, izzetinefsinden mahrum olduğu için Kayseri sahtiyanından otuz kuruşa mest giyer. Fakat saye-i şahanenizde ikimizde aynı maaşı alıyoruz. Nafiz Paşa kulunuz otuz kuruşluk mest giydiği için, aldığı maaşın yarısını olsun devlet hazinesine bırakıp bağışlamıyor.”