bir baska güne uyandim bugün, penceremin perdesini araLadim usuLca; icimi sardi yokLugun, gözLerime doLdu SANA dair izLer. actim pencereyi hizLa ve sacLarimi savuran rüzgara anLattim SENi. icimi kasip kavuran sessizLige ragmen, SENLi cümLeLeri bogazim dizim birer birer ve yine yuttum SENSiZLiGi.
“geLecek” dedim, “geLecek”. o an SENi, SENSiZLiGi ve yine SENi yasadim. düsündüm saatLerce, sakLandim yüregimin kiyisina, agLadim sessizce. SANA ayirdim bugünü. iLgi bekLeyen bir cocuk gibi sigindim gözyasLarimin her bir damLasina. kandirdim KENDiMi, hayaLLerime aLdanircasina ve yine sevdim SENi KENDi icimde.
gün bitti, SEN bitmedin. uyumak istemiyorum artik. her gün bitimi, SENi kaybediyorum KENDiMDE, yok oLuyorsun ansizin. KENDiMi anLamsiz hissediyorum o an ve yine sabah oLuyor; yeni bastan yasiyorum her seyi.
her gün SENSiZLiGE basLamak, BENi bu denLi caresiz kiLan.
varLigina SENi sigdiramiyorken, yokLuguna SENi sigdirmak BANA dokunan!
bir gidise adini yükLemek canimi acitiyor,
SEN bir kere gidiyorsun, BEN her gün bitiyorum.
yüregimden utakLara attigin her adimsa, kaLbimin feryadi.
simdi kapasam gözLerimi, uyusam...gözLerimi actigimda, SENi buLsam yanimda ve SEN hic gitmesen!
anLasana, geLisinLe hayat buLan gözLerime, gidisini izLemeyi yakistiramiyorum!