Çok eski bir web tarayıcısı kullanıyorsunuz. Bu veya diğer siteleri görüntülemekte sorunlar yaşayabilirsiniz..
Tarayıcınızı güncellemeli veya Chrome kullanmalısınız.
Onu ilk kez 1958 yılının Temmuz’unda tanıdım, Ankara’da…
TMT’nin Ankara’daki eğitim programına karılan ilk gurupta idik…
Ankara’ya indiğimiz ilk gece gurubumuzdan birkaç kişiyi bir açık hava Lokantasında yemeğe götürmüştü…
Onunla ilk sohbetlerimizi o gece gerçekleştirdim…
Hani derler ya işin mutfağı diye…
İşte TMT’nin kuruluş çalışmalarının mutfak işlerini hazırlayıp bitiren tek adamdı Koca Reis…
Adaya dönüşümüzden sonra dostluğumuz, daha doğrusu abi kardeş ilişkilerimiz hep sürdü…
Birlikte birçok göreve imza attık…
1963’ün Aralık ayının son günlerinde. Görevli gittiğim Mağusa’da onu Mağusa Hastanesi’nin yoğun kuruluş çalışmalarında buldum…
Anladığınız gibi büyük sevgi ve saygı duyduğum Burhan Nalbantoğlu’ndan bahsediyorum…
Ölümünden önce (1980’nin Şubatında) rahatsızlanınca; 1963-1964’lerde büyük emeklerle ve özveri ile kurduğu hastaneye sevk edilmişti. Ne yazık ki onun 17 yıl önce kurduğu hastanede onu tedavi edecek servis henüz mevcut değildi…
Onu hemen Ankara, Hacettepe Hastanesine naklettiler, yaklaşık 24 saat gecikme ile ameliyat edildi…
Ancak ne yazık ki çok geçti…
6 Şubat 1980 gecesi acı haber geldi…
KOCA REİS’i kaybettik…
55 yıl süren kısacık ömrünün her anı, Kıbrıs Türk Halkına hizmet etmekle geçti…
Milli Kurtuluş Savaşımızda;
TMT’nin kuruluşunda vardı,
Mücadelenin her safhasında o vardı,
Mağusa’da vardı,
Karpaz’da vardı,
Lefkoşa’da vardı,
Erenköy’de vardı,
Milletvekili olarak Mecliste vardı…
Sağlık Bakanı olarak vardı…
Daha ne söylenebilir ki?
Koca Reis gizli ama gerçek bir liderdi…
Sayın Burhan Nalbantoğlu’na
Tanrı’dan rahmet dileriz.
Yattığı yer Nur olsun…
Ailesine ve tüm sevenlerini baş sağlığı dilerim…
İnanın onu çok özledik,
Hâlâ özlüyoruz...
Kamil Özkaloğlu
06 Şubat 2013