Çok eski bir web tarayıcısı kullanıyorsunuz. Bu veya diğer siteleri görüntülemekte sorunlar yaşayabilirsiniz..
Tarayıcınızı güncellemeli veya Chrome kullanmalısınız.
Şerife Bacı
On altı yaşında iken Şerife evlendirilmiş
Düğünden iki ay sonra Harb-i Umumî’ye çıkmış
Çanakkale savaşında kocasından haber gelmiş
Köyüne gelen jandarma kocan şehit düştü demiş
Şerife Bacı kimsesiz tek başına yalnız kaldı
Ocağı tütsün diyerek Gazi Topal Yusuf aldı
Evle tarla işleri de Şerife Bacıya kaldı
Yusuf’tan bir kızı olmuş adına Elif’im demiş
Köy bekçisi haber verdi kağnılar gidecek yola
Cuma günü her haneden gidecekler hazır ola
Kocasından izin alır Şerife hazırdır yola
Gece tek başına kalkıp cephaneyi hazırlamış
Sabah namazını kılar Elifi kundağa bağlar
Yusuf’la helalleşince Şerife Bacıda ağlar
Evinden ayrılır iken Kara yazma başa bağlar
Vatan bayrak aşkı ile Allah deyip yola çıkmış
İnebolu çıkışında kağnısını bir durdurdu
Top mermilerin üstüne Elifçiğini kondurdu
Tek varlığı yorganını üstlerine de koydurdu
Ya Bismillâh diyerekten öküzleriyle yol almış
Birden bire bastıran kâr, bütün yolları kapatmış
Cephane yüklü kağnılar en yakın köylere dalmış
Bu fırtınalı gecede kapkara haberler gelmiş
Şerife kağnıyı çekip kâr çamur demeden gitmiş
Kâr ise durmakçasına gök kubbeden yağıyordu
Geçit vermeyen bu yolda bir tek başına gidiyordu
Ne kadar yol aldığının hesabını bilmiyordu
O akşam karnı da açtı lâkin bunu dert etmemiş
Elif aklına gelince düşündü ki karnı açtı
Onu azıcık da olsa bir emzirmeye çalıştı
Ama Elif uyuyordu kıyamadı vaaz geçti
Elifçiğim uyanmadan kışlaya varayım demiş
Göğsü körük gibi yanıp düşe kala gidiyordu
Soğuktan donmak üzere bütün canı titriyordu
Birkaç kez üvendireyi elinden düşürüyordu
Kağnıdaki Elif’çiği ağlayarak duruyormuş
Nice arkadan kalanlar gelip onu çoktan geçmiş
Onlar görülmez olmuşlar Şerife yalnızca kalmış
Bu gece varayım diye Allah’tan dilek dilemiş
Uzun molalardan sonra güncünü toplayıp gitmiş
Aniden karlar içinde kayıp düştü yuvarlandı
Düştüğü yerden kalkmaya Şerife çok çabalandı
Sonra kendini güç-belâ kağnıya tutup yol aldı
Acı tatlı bir uykunun etkisine çoktan girmiş
İyice üşümüştüler canları tir titriyordu
Tipi o kadar artmış ki yolu bile görmüyordu
Durmak ölüm olacaktı bunu iyi biliyordu
fakat eliyle ayağı çoktan donup tutmaz olmuş
Bedeninin varlığını artık his edemiyordu
Ve kelimeyi şahadetle Allah diye gidiyordu
Öküzlere kısık bir sesle son bir kez bağırıyordu
Kışlanın önüne gelip Cennete doğru yol almış
Muzaffer Önler / Elazığ.16.10.2012
Son düzenleme: