Vətən
Qarşı yatan qara dağı-yaylağım,
Düzənləri,ormanları-oylağım.
Əyilməyəm çinarları-bayrağım,-
Vətən!
Bax,gör,sevgim təzədimi,tərdimi?
Hər doğulan oğuldumu,ərdimi?
Daşlarına yazdım min il dərədimi-
Vətən!
Ağ alnıma Araz qara yazıdı,
Varaq,yol uzaqdı-qar ayazıdı,
Kərkükdü,Göyçədi,Qarayazıdı
Vətən!
Hər ağrılar,hər acılar ötəndi,
Əl uzatsam,Ərzuruma yetəndi;
...Füzulinin məzarı da Vətəndi-
Vətən!
Mənə üz tut-yurda ocaq qurana,
“Turan”-deyib Boz qurd kimi durana.
Sonun yoxdu,çevrilməsən Turana,
Vətən!
Mənim andım “Ya bütövlük,ya qandı”,
Zalım dostlar,qəbul edin bu andı.
Qara başım bu yol üstə qurbandı,-
Vətən!
Rüstəm Behrudi,1985-1990.