uzakta kaLdi sanki atesLer,
her yer buz soguk.
bugün diLimde var bir sarki,
adi oLdu yaLnizLik!
bir güLüs, sicacik bir güLüstü yüzümde beLiren yanindayken. kötü oLsada gecen gün, bir huzur vardi cünkü SEN vardin. bir mutLuLuktun ufacik. SEN güLerdin, yüzüm güLerdi. SEN güLerdin, icim isinirdi. yüzün biraz asiLsa, BENiM icim erirdi, söyLeyemezdim. istemezdim SENi birinin ya da bir seyin üzmesini. SENiN yüzünü asan BEN oLsam, kendime kizardim deLi gibi. mutLuLugum, umudumdun. SANA nasiL kiyardim ki? bir güLsen yeterdi, sicacik.
biLiyormusun, üsüyorum simdi! gidisinden sonra hic isinmadi eLLerim, tebessümLer yok oLdu yüzümde. eskisi gibi güLmüyormusum, öyLe diyor taniyanLar. her yanim buz, eLim, koLum, yüzüm, nasiL güLeyim? yoksun ki, söyLe bir güLüsLe bakmiyorsun ki! mutLuLuguma en büyük sebep oLan SEN, huzurum oLan SEN, güzeL güLüsLüm SEN yoksun ki! BEN simdi nasiL ama nasiL isitayim yüregimi? üsüyorum...birde diLimde yarim, böLük börcük bir sarki. bir yerinde ayriLik, bir yerinde yaLnizLik sözLeriyLe. gerisini zaten hatirLamiyorum, cokta önemLi degiL. akLimda doLanan; gidisin, üsümem ve yaLnizLigimdan ibaret. ne varsa biLdigim herseyin adi oLdu yaLnizLik, yaLnizLigin tek adida SEN!
biLiyormusun, üsüyorum simdi! neden mi?
yine yaLniz biraktin iste,
yine SENSiZ düsüyorum.
bir kar tanesiyim beLki ama,
SEN yoksan üsüyorum!