dünyalar güzeli bir kız varmış.bu kız öyle güzelmişki çok uzak şehirlerden ve ülkelrden çok zengin,çok yakışıklı,asil pek çok delikanlı onu görmeye gelirmiş.kendisiyle evlenmek isteyen nice prensi nice şovalyeyi reddeden kız kimseleri beğenmezmiş.bu arada aynı kasabada yaşayan ve bu kıza aşık olan genç
bir delikanlıda bu kızı istemiş ama kız onuda reddetmiş.aradan uzun yıllar geçmiş.bizim delikanlı kasabadan ayrılmış.kendine başka bir hayat kurmuş ve evlenmiş çoluk çoçuğa karışmış.bir gün yolu biz zamanlar yaşadığı güzel,küçük kasabaya düşmüş.orada tanıdık birine rastladığında aklına bir zamanlar orda yaşayan dünyalar güzeli kız gelmiş ve ona ne oldğunu sormuş.yaşlı adam ona önünde gül bahçesi olan bir evi göstererek kızın evlendiğini söylemiş.bizimki bir zamanlar herkesi reddetmiş olan kızın kocasını pek merak etmiş.bir gün gizlenip kocasını evden çıkarken görmüş.kızın kocası şişman,kel ve çirkinmi çirkin bir adammış.üstelik zengin bile değilmiş.çok merak eden adam, kocası gittikten sonra evin kapısını çalmış .kız kapıyı açınca kendini tanıtmış ve neden böyle bir adamla evlenmiş olduğunu sormuş.kızda ona arkasındaki gül bahesinden en güzel gülü koparıp getirise cebvabı vereceğini bu arada tek şartının bahçede ilerlerken geriye dönmemesi olduğunu söylemiş.adamda bunu üzerine yüzlerce güzel gülün olduğu bahçede ilerlemye başlamış.birden çok güzel bir sarı gül görmüş.tam ona doğru eğilirken biraz ilerde kocaman pembe bir gül dikkatini çekmiş.tam ona uzanırken daha ilerde muhteşem güzellikte kırmızı bir gül goncası görmüş.derken birde bakmış ki bahçennin sonunna gelmiş ve mecburen oradaki bir gülü koparıp kıza götürmüş.bahçenini en güzel gülünü getirmesini beklerken kız da ne görsün yaprakları solmuş clılz bir gül.bunu üzerine adama dönen kız şöyle demiş;
'bak gördünmü?her zaman daha iyisini bulmak isterken ömür geçer ve sen en kötüsüne razı olmak zorunda kalırsın.bu yüzden gençlik gitmeden elindekiyle yetinmeyi bilmek gerekir'